iPad'in piyasaya sürülmesinden sadece bir gün sonra, Apple'ın uzun süredir konuşulan tableti tüyleri diken diken etti ve dikkatleri üzerine çekti. Tanıdık bir arayüz, Apple'ın ivmesi, iTunes entegrasyonu ve inek olmayanların bile kolayca aşık olabileceği bir fiyatla, bir hit için tüm özelliklere sahiptir. Ancak derinlerde daha da devrimci bir şey yatıyor.
iPad'in kalbinde bir ince silikon şerit. Oyun değiştirici içinde oyun değiştirici. Bu Apple'ın A4'ü, bir çip üzerinde sistem (SoC) bildirildiğine göre birleştirir düşük güçlü bir CPU, bir grafik işlem birimi (GPU) ve çoğu hala gizli olan diğer donanımlar. Bildiğimiz şey, pil ömrü ile hız arasında neredeyse ideal bir denge bulması, öyle ki iPad, iPhone 3GS kullanıcılarının yalnızca hayal edebileceği bir hızda animasyon yapabilir ve hızlı hızlı hareket edebilir.
“Büyünün” arkasındaki tarih
A4'ün kökleri 2005 yılında PA Semiconductor adlı üç yıllık bir girişimle başlar. de 2005 Sonbahar İşlemci Forumu, PA Semi, G5'ten türetilen SoC PowerPC mimarisi için bir vizyonun ana hatlarını çizdi
PWRficient aile. Adından da anlaşılacağı gibi, mobil cihazlar için ideal olan yüksek performanslı, çok çekirdekli bir PowerPC çipi tasarlamaya odaklanıldı.Aynı yıl Apple, yönetici Tim Cook'un "tüm termal zorlukların anası" olarak adlandırdığı, bir PowerBook'a G5 işlemci yerleştiren bir sorunla uğraşmak zorunda kaldı. IBM, G5'in bir dizüstü bilgisayar kadar ince bir makinede çalışmasını hiçbir zaman amaçlamamıştı, bu da Apple'a PowerBook serisinin geri kalanı için eski PowerPC G4 yongalarından başka bir şey bırakmadı. Apple'ın kendi teknolojisini geride bırakan dizüstü bilgisayarlarla, Apple'ın hızlı bir şekilde çözümler araması gerekiyordu.
Apple, PA Semi'yi bu zor koşullarda fark etti ve ikisi yakın ortak oldu PowerPC for Mac donanımının geleceğinin planlanmasında. Ardından, Apple'ın önemli WWDC 2005 duyurusu geldi, Intel'e geçiş artık sürüyordu; Apple ve PA Semi arasındaki gelecekteki ilişkilerin kopmuş olduğu ortaya çıktı.
Ancak PA Semi'nin 150 mühendisi hala teslim vaatleri üzerine. PWRficient ailesinin tek üyesi, Şubat 2007'de önce şirketin en yakın ortaklarına, ardından aynı yıl içinde daha geniş bir sürümle yayınlandı. Çok övünüyordu. etkileyici özellikler setitek bir çip üzerinde iki DDR2 bellek denetleyicisi bulunan iki adet 64-bit PowerPC G5 çekirdeği dahil. Ortalama 13 watt güç tüketimi ve 25 watt'lık bir zirve ile 2.0 GHz'de çalıştı. Bu arada, Intel'in daha geleneksel olarak tasarlanmış Merom'u Çekirdek 2 Duo LV L7700—o zamanki en yakın rekabet—maksimum 17 watt ile yalnızca 1,8 GHz'de çalışabiliyordu.
Ertesi yılın başlarında Apple sessizce PA Semi'yi satın aldı ve teknoloji basınındaki pek çok kişi Apple'ın amacı, yeni edindiği yeteneğini iPod'lar gibi geleceğin mobil cihazları için yapılmış çipler üzerinde çalıştırmaktı. iPhone'lar. Ardından şimdiye kadar süren uzun bir sessizlik dönemi geldi.
Günümüzde CPU/GPU hibritleri
Şimdi, Apple tarafından üretilen ve sahip olunan bir SoC için yepyeni bir tasarım olan Apple A4'e sahibiz. ARM mimarisi iPhone'a güç veren. A4, 1 GHz hızında çalışıyor ve sıkı devre yerleşimi ve küçük form faktörü sayesinde iPad'in maksimum 10 saatlik pil ömrü elde etmesine yardımcı oluyor. Bir CPU'yu bir GPU ile entegre ederken, diğer enerji tasarruflu SoC işlemcilerin ayak izlerini takip eder. Nvidia Tegra.
Yakın zamana kadar, bir bilgisayarın CPU'su ve GPU'su, genellikle farklı kartlarda bulunan veya aynı anakart üzerinde birbirinden uzak konumlarda bulunan ayrı donanım parçalarıydı. SoC'ler ve daha iddialı tasarımlar sayesinde, iki bileşeni bir araya getirmek için girişimlerde bulunuldu.
Intel'in Larrabee projesi bir GPU'yu kendi gelecekteki masaüstü/dizüstü bilgisayar CPU'larından birine o kadar yakın bağlamaya çalıştı ki, ayrı bir GPU yalnızca modası geçmekle kalmayacak, aynı zamanda bu tasarıma eklenmesi imkansız hale gelecekti. Trajedi yaşandı ve Intel kriterlerini kaçırdı. Şimdi Larrabee o kadar küçüldü ki, asla geniş bir yayın görmeyecek.
Intel'in başka bir projesi daha vardı, Atom CPU'yu LG markalı akıllı telefonlar için bir GPU'ya bağlayan bir SoC, Moorestown denir. Ancak bu proje CES'te daha yeni gösterildi ve mağazalara isabet etmekten hâlâ çok uzakta.
Nvidia'nın Tegra'sı ise taşınabilir olarak uygulamalar gördü medyaoyuncular, Google Chrome OS tabanlı netbook, ve Boxee Kutusu. Bu ürünlerin tamamı ilginç tasarımlar olsa da Nvidia sadece bir chipset sağlayıcısı. Kendi Tegra'sı tarafından sağlananların ötesinde, bu cihazlardan herhangi birinin kesin özelliklerini dikte edemez.
Önümüzdeki Yeni Sınırlar
A4 ile Apple, ARM ile uzun süredir devam eden ilişkisini sürdürürken, hiçbir rakibin kendi ürünlerinde kullanamayacağı bir tasarımla performans sunar. Daha da önemlisi, A4, Apple'ın iPad'inin çok kritik bir bölümünü kendi kontrolü altına alıyor. Ve bu hareketin eşi benzeri yok.
Mac'in ilk günlerine geri dönen Apple, Intel'in eşdeğer teknolojisinden daha iyi performans sundukları için Motorola'nın 68k serisi yongalarını Mac'lerine güç sağlamak için seçti. 90'ların başında, şirket. Mac'lerini PowerPC mimarisine geçirdi Motorola, Intel'in Pentium serisi kadar hızlı ve enerji açısından verimli bir 68k işlemci sunamadığı zaman. Ardından, PowerPC'nin arkasındaki büyük üreticiler Intel'in Pentium IV ve AMD'nin Athlon serilerine ayak uyduramayınca, Apple bir kez daha Mac'lerini değiştirdi; bu sefer Intel'in kendi Core serisini kullandı.
Bugün, Mac'ler Intel'in teknik özelliklerine bağlı kalmaya devam ediyor. Intel buna ayak uyduramazsa, Apple'ın CPU'lar için başka bir satıcı bulması gerekecek. Ama şimdi, iPad'in A4'üyle Apple, yeni seçenek: Mevcut tasarımları alıp kendi ürünlerine daha iyi performans vermek için yeniden kullanma yeteneğine sahiptir. yarışma.
Apple'ın kaldıraç kullanması son derece olası değil. ARM mimarisi Mac için, çünkü bu işlemciler yüksek performanslı iş istasyonları veya genel bilgi işlem için değil, özellikle düşük güçlü cihazlar için yapılmıştır. Ancak, patentlerde ilerleme kaydedebilirse ve çapraz lisans anlaşmaları, Apple bir gün bunu artık standart olan mimari gibi başka bir mimariyle yapabilir. x86-64.
Bu iyi uyum sağlarken Tim Cook'un açıklaması Apple'ın kendi ürünlerini çalıştıran teknolojileri kontrol etmeye inandığı konusunda hala uzun bir yolumuz var. bir satıcının bilgisayarın her bir bileşenini yaptığı günlere dönmekten çok uzakta. kendisi. Ekonomik olarak, bir üreticinin bu tür bir ek yüke sahip olması mantıklı değil. Fiyatlar bu şekilde düşük kalıyor ve IBM, bilgisayarın her bir bileşenini tek başına üretmemesinin nedeni budur.
Ancak Apple için daha parlak bir geleceğin olduğunu gösteriyor ve bu sektördeki birçok kişi olasılıklar karşısında sarsıldı. Apple'ın ürünleri üzerinde daha da fazla kontrol uygulama fikri büyüleyici bir olasılık olsa da, aynı zamanda gizli bir endişe de var. Cihazlarının her bileşeni üzerinde sıkı denetime sahip olan bir Apple, mükemmel olma potansiyeline sahiptir - ancak büyük güç, büyük sorumluluk getirir.