Nikt nie jest doskonały. Wszyscy popełniamy błędy, od najmniejszych przedszkolaków po najcenniejsze i najpotężniejsze korporacje na świecie. Oczywiście najważniejsze jest to, jak reagujemy na nasze błędy. Czy uczymy się i rozwijamy? Czy zaprzeczamy i odrzucamy? A może po prostu się poddajemy?
Chcę powiedzieć, że Apple czasami wyciąga wnioski z porażek i wyciąga ważne wnioski, które pomogą mu w przyszłych próbach… ale czasami wydaje się, że po prostu się poddaje.
Urocze porażki i ich reakcje
Apple to dumna firma, która nienawidzi popełniać błędów, a jeszcze bardziej nienawidzi się do nich przyznawać. Kiedy Apple poprawia błąd, zazwyczaj robi to poprzez wskazanie, o ile lepsza jest korekta i w jaki sposób klienci zamierzają to zrobić. Miłość To. Nie rozpamiętuje przeszłości – i nie chce, żeby ktokolwiek inny to robił.
W 2015 roku Apple wprowadził nową klawiaturę, którą się przechwalał. Był cienki i lekki, co stanowiło wyraźny postęp w stosunku do tego, co było wcześniej. Okazało się, że „klawiatura motylkowa” miała ograniczony skok klawiszy, co zniechęcało wielu użytkowników laptopów
problemy z niezawodnością co sprawiło, że dla innych był to koszmar. (I oczywiście użytkownicy laptopów nie mogą wymienić klawiatur na alternatywę, więc była to dość krytyczna awaria.)Przez lata Apple próbował modyfikować klawiaturę, aby była bardziej niezawodna. Czy w końcu się udało? Trudno powiedzieć, bo w 2019 roku firma zaczęła całkowicie wymieniać klawiaturę motylkową. Nowy projekt „Magic Keyboard” przypominał bardziej zewnętrzną klawiaturę o tej samej nazwie. Kiedy firma wyjaśniła, ile wysiłku włożyła w badania i projektowanie nowej klawiatury, okazało się, że: bliski przeprosin jak nigdy dotąd.
Moja ulubiona reakcja na awarię Apple pojawiła się po wprowadzeniu iPod Shuffle trzeciej generacji. Jeśli nie pamiętasz, iPoda Shuffle był bardzo małym odtwarzaczem muzyki do iPoda, bez ekranu, tylko z zestawem przycisków do sterowania odtwarzaniem/pauzą, następnym/poprzednim oraz zwiększaniem/zmniejszaniem głośności. Ale w przypadku trzeciej generacji urządzenia Apple wprowadził model bez… żadnych przycisków! Zamiast tego, aby sterować iPodem Shuffle, trzeba było używać kompatybilnych słuchawek z mikrofonem (do sterowania głosowego) i zestawem wbudowanych przycisków sterujących. Jeśli Twoje ulubione słuchawki nie były niezgodne, cóż, trudno.
To była katastrofa. Nieco ponad rok później Apple wypuściło „czwarta generacja”, który był całkowitym powrotem do modelu modelu drugiej generacji, z pełnym zestawem elementów sterujących na urządzeniu. Nie wiem, czy pamiętam inny raz, kiedy Apple natychmiast wyrzuciło nowy projekt i wrócił do poprzedniego. Co za porażka! Ale przynajmniej otrzymał wiadomość i odpowiedział.
Problem z paskiem dotykowym polegał na tym, że Apple nie zrobił nic, aby go ulepszyć.
IDG
Tato Homer, jesteś taki uczony
Jak uczył nas Homer Simpson, kiedy poniesiesz porażkę, wyciągasz najważniejszą lekcję ze wszystkich: nigdy nie próbuj. Czasami Apple reaguje na porażkę, uciekając z miejsca zbrodni i nigdy nie wracając. Bardzo nie lubię, gdy tak się dzieje, bo jeśli coś jest warte zrobienia, warto próbować, dopóki nie uda ci się tego zrobić.
Weź pasek dotykowy. Wiele osób nadal tańczy na ulicach zaprzestanie produkcji ostatniego laptopa Mac z paskiem dotykowym, co miało miejsce w zeszłym miesiącu. I zgadzam się: Touch Bar okazał się porażką z wielu powodów.
Ale czy wynika z tego lekcja, że Apple nigdy nie powinien próbować robić niczego nowego i innego ze swoimi klawiaturami? Mam nadzieję, że nie. Obok klawiatury mojego Maca znajduje się 15-klawiszowy programowalny dodatek do klawiatury firmy Elgato o nazwie a Platforma strumieniowa. Kocham to. Mogę zaprogramować każdy klawisz, aby robił coś innego i stworzyć dla każdego niestandardową ikonę. Mogę nawet używać klawiszy do przełączania się na inne ekrany, dzięki czemu każdy klawisz obsługuje różne polecenia w różnych kontekstach.
Osobiście uważam, że pasek dotykowy zawiódł, ponieważ był paskiem bez funkcji, który nie pozwalał na użycie wrażenie – trzeba było się na niego dobrze przyjrzeć, aby z niego skorzystać – a także dlatego, że Apple nigdy nie pozwalał na to użytkownikom (ani twórcom aplikacji). przystosować. Mam wrażenie, że Apple był tak spalony przez pasek Touch Bar, że nigdy nie wypuści klawiatury z niczym innym niż standardową funkcją klawiszy, ale bardzo chciałbym mieć konfigurowalny, programowalny zestaw klawiszy dotykowych, takich jak te na moim Stream Decku, umieszczonym na górze klawiatury laptopa. Apple musi po prostu spróbować jeszcze raz.
Lub rozważ 12-calowy MacBook, jak na ironię, laptop, w którym wprowadzono konstrukcję klawiatury motylkowej. Ten laptop był za słaby, za drogi i oferował tylko jeden port USB-C. Nigdy się to nie przyjęło i dość szybko zniknęło z oferty Apple. Ale teraz, w epoce krzemowych komputerów Mac firmy Apple, czy ultracienki, ultramały laptop Mac nie może być bardziej przystępny cenowo? I oferować dużą wydajność? Krążą plotki, że Apple pracuje nad nowym 12-calowym MacBookiem, ale szczerze wątpię, czy będzie to ultraprzenośny. Zamiast tego prawdopodobnie będzie to po prostu MacBook Air z tańszymi częściami.
Vision Pro to ambitny produkt, ale nie jest jasne, w jaki sposób Apple oceni, czy odniesie sukces, czy nie.
Petter Ahrnstedt / Odlewnia
Co dalej po porażce?
Myślę także o tym, jakie obecne produkty lub funkcje Apple mogą pewnego dnia doprowadzić do ograniczenia sprzedaży lub odmowy. Czy Apple zastąpi skórę, Delikatnie tkane, sprzedawać się na tyle dobrze, aby przetrwać, czy też Apple ponownie zdecyduje się na materiał bardziej przypominający skórę? Po niepowodzeniu Moc powietrza etui ładujące i zaprzestanie Duet MagSafe, czy Apple będzie próbował tworzyć innowacyjne ładowarki do urządzeń, czy też zrezygnuje i pozostawi to jako szansę dla strony trzeciej?
Następnie jest Magiczna Mysz. Zakładam, że następny model nie będzie ładowany przez kabel port na brzuchu, co czyni go bezużytecznym, ale kto wie, kiedy Apple kiedykolwiek to zrobi aktualizacja To jest mysz?
Na koniec zastanawiam się nad Wizja Pro. Jeszcze się to nie ukazało, ale nadal warto się nad tym zastanowić: co będzie potrzebne Apple, aby uznać to za sukces? Ile lat Apple da platformie zanim podejmie decyzję? A kiedy już zorientuje się, co jest nie tak lub w porządku z Vision Pro, jaka będzie jego reakcja? Po tylu latach i tak dużych pieniądzach można by pomyśleć, że wprowadzanie zmian i naprawianie wszelkich usterek produktu byłoby agresywne. Mam nadzieję, że tak. Byłoby szkoda, gdyby Apple po prostu się poddał, odszedł i udawał, że to wszystko nigdy się nie wydarzyło.