Firmy windykacyjne a prawa konsumenta

Nielegalne ruchy

Windykatorzy mają grać zgodnie z zasadami, ale często tak nie jest. Wtedy może się wydawać, że jesteś ścigany przez bandę wynajętych zbirów – nie do końca to, czego szukasz, gdy jesteś już w stresie ekonomicznym.

Zachowanie przymusu i nękanie jest całkowicie nielegalne, ale w branży nie jest to niespotykane. Jest jeszcze gorzej, gdy więcej niż jedna firma windykacyjna ściga cię w tym samym czasie w związku z tym samym długiem, taktyka branżowa znana jako „poziomowa” windykacja długów.

ACCC i ASIC są w trakcie próby oczyszczenia branży windykacyjnej. Ale pomimo pewnych ulepszeń w ostatnich latach wciąż pozostaje wiele do zrobienia.

W tym artykule:

• Wysoka stopa zadłużenia gospodarstw domowych
• Mniejsze firmy mniej zgodne
• Taktyka ciężka ręka
• Uchylanie się od zasad
• Regulamin windykacyjny
• Ograniczenia windykacji
• Jak postępować z windykatorem

Rosnące stopy zadłużenia

W dzisiejszych czasach jest wiele osobistych długów do ścigania, w rzeczywistości bardziej niż kiedykolwiek. Zgodnie z tendencjami różnica między zadłużeniem gospodarstw domowych a dochodem do dyspozycji stale rośnie od 1997 r., roku przełomowego, w którym zadłużenie gospodarstw domowych przewyższało dochody. W zeszłym roku dług wynosił około 245 000 USD na gospodarstwo domowe, podczas gdy dochód rozporządzalny wynosił około 130 000 USD.

W 1988 r. stosunek zadłużenia gospodarstw domowych do dochodu rozporządzalnego wynosił 64%. W 2015 roku było to 185%. A życie staje się coraz droższe. W naszym najnowszym badaniu Consumer Pulse, ośmiu na dziesięciu Australijczyków poinformowało, że rachunki i wydatki gospodarstw domowych wzrosły w ciągu ostatnich 12 miesięcy, a 36% stwierdziło, że znacznie wzrosły.

Pod względem Produktu Krajowego Brutto (PKB) Australia jest światowym liderem w zaciąganiu pożyczek w porównaniu z produkcją. Obywatele i mieszkańcy Australii pożyczają 25% więcej pieniędzy, niż generuje gospodarka – teoria mówi: że gospodarka zrekompensuje różnicę, przypuszczalnie poprzez stały wzrost cen mieszkań. (Ci, którzy zostali spaleni przez GFC, mogą nazwać to niebezpieczną grą, ale to już inna historia).

Większość z nich to zadłużenie hipoteczne, a nie ten, za który zwykle zwracają się windykatorzy (bank po prostu przejmuje twój dom, jeśli nie płacisz). Jednak liczby nadają ton gospodarce, w której firmy windykacyjne znajdują mnóstwo pracy.

Mniejsze firmy mniej zgodne

Na wysoce konkurencyjnym australijskim rynku windykacyjnym jest kilku dużych graczy – firmy takie jak Dun & Bradstreet czy ACM Group – ale 95% firm windykacyjnych to małe firmy zatrudniające mniej niż 20 ludzie. A 63% z nich obraca mniej niż 200 000 USD rocznie.

Bariery wejścia są niskie. Obecnie w Australii jest około 551 firm windykacyjnych, które starają się przejąć swój kawałek rynku złych długów. W sumie branża generuje około 1 miliarda dolarów rocznie przychodu.

Nietrudno zauważyć, jak może dojść do nadużyć, gdy kręci się tak wielu windykatorów. Mniejsze firmy, które dominują na rynku, na ogół nie mają technologii, którą można by śledzić czy łamią ograniczenia, takie jak zbyt częste kontaktowanie się z dłużnikami, co jest główną przyczyną uskarżanie się.

Mniejsze firmy mają wyraźnie gorsze wyniki w zakresie przestrzegania przepisów niż większe, a zdecydowana większość firm to małe firmy.

Ostra gra na rynku windykacyjnym ma w Australii długą historię, podobnie jak bez wątpienia ma to miejsce w wielu innych krajach. Artykuł w wydaniu z 1978 roku Przegląd prawa Uniwersytetu Monash, na przykład wskazuje, że „nieuczciwe praktyki windykacyjne są szeroko stosowane w Australii”, w szczególności praktyka firm wysyłających listy sfałszowane tak, by wyglądały, jakby pochodziły z firm windykacyjnych lub z systemu prawnego samo.

Praktyki takie jak ta są wyraźnie zakazane przez obowiązujące prawo, podobnie jak publiczne zawstydzanie ludzi lub grożenie ich pracy lub wiarygodności kredytowej, taktyki, o których również wspomniano w artykule i które nadal się zdarzają Dziś.

Groźby i zastraszanie

2012, Victoria's Consumer Action Law Center (CALC) opublikowało raport szczegółowo opisujący kilka przypadków brutalna taktyka windykatorów ścigających zaległe rachunki za energię, sektor, w którym jest mnóstwo niezapłacone rachunki. Taktyka ta obejmuje grożenie przejęciem samochodu kobiety, naleganie na nieopłacalne plany spłat i dzwonienie do dłużników do sześciu razy dziennie.

Inny wiktoriański, którego sprawa została podjęta przez CALC, anulował kontrakt energetyczny w okresie odstąpienia od umowy, ale i tak wpadł w ręce agencji windykacyjnej. Przez jakiś rodzaj pomieszania, Lumo Energy nadal obciążało ją rachunkiem, mimo że otrzymywała energię od innego dostawcy.

Dążąc do odzyskania 188,95 USD od 69-letniego samotnego emeryta, który żył za mniej niż 26 000 USD rocznie, komornicy działający dla Lumo dzwonili wielokrotnie, wysyłali listy z pogróżkami i odwiedzali kobiety rezydencja.

A w czerwcu br. ACCC wszczęła postępowanie sądowe przeciwko firmie windykacyjnej ACM Group, która ścigała zadłużenie sprzedane jej przez Telstrę. ACCC oskarżył ACM o poinformowanie dłużników, że postępowanie sądowe ma się rozpocząć, kiedy tak się nie stało; twierdzenia, że ​​ich rating kredytowy ucierpi bez podstaw, by powiedzieć coś takiego; oraz ogólnego nadmiernego kontaktu i nękania dłużników.

W 2012 roku ACM został skazany za nękanie i przymus – w tym grożenie publicznym ujawnieniem dłużników – w sprawie sądowej wytoczonej przez ASIC.

Doradcy z Financial Counseling Australia powiedzieli nam, że mają ostatnie dowody istnienia windykatorów łamanie wytycznych poprzez kontakt z sąsiadami lub krewnymi, składanie fałszywych oświadczeń i wydawanie zagrożenia.

Złe długi, źli dłużnicy

Szczerze mówiąc, może być więcej złych dłużników niż złych windykatorów, chociaż nie usprawiedliwia to nieetycznego lub nielegalnego zachowania windykatorów. Według jednego ze źródeł branżowych, z którymi rozmawialiśmy (były windykator, który pracował zarówno dla dużych, jak i małych operacji), większość agencje starają się postępować właściwie, a zwłaszcza małe agencje starają się nie łamać zasad z obawy przed utratą licencja.

„Kultura miejsca pracy może być bardzo zróżnicowana w branży” – mówi nam kobieta. „W przypadku mniejszych firm masz większą swobodę w podejściu do sytuacji, co ma sens, ponieważ długi są tak osobiste. W przypadku większych firm chodzi o wybieranie rotacyjne, a elastyczność jest znacznie mniejsza. Jeśli zostaniesz przyłapany na przekraczaniu granic, wezmą Cię na trening. W przypadku mniejszych firm prawdopodobnie pokazanoby ci drzwi."

Ale nie waha się wskazać złych aktorów na wolności.

„Są ludzie w branży, którzy zabierają dużo licencji z prawem” – mówi. Jedną z ulubionych sztuczek jest pośrednie narażenie dłużnika na kogoś, kto ma władzę nad ich, ponieważ bezpośrednie ujawnienie, że osoba jest ścigana przez komornika, jest ściśle zakazany.

Taktyka polega na skontaktowaniu się z danym organem i powiedzeniu, że dłużnik powinien skontaktować się „abyśmy mogli rozwiązać tę sprawę” lub w podobnym języku. Osoba sprawująca władzę nad dłużnikiem nie zajmuje wiele czasu, aby czytać między wierszami. Komornicy, którzy są biegli w tej taktyce, są poszukiwani i mają tendencję do rozwijania się w branży, chociaż takie podejście miałoby miejsce tylko wtedy, gdyby windykator nie był w stanie skontaktować się z dłużnikiem innymi metodami.

Z drugiej strony, niektórzy ludzie mają zwyczaj spłacania długów ze szkodą dla wierzycieli, których nie stać na usztywnienie. „Miałem wielu klientów, którzy byli mamami i tatusiami, a ci ludzie po prostu nie mogą znieść kosztów niespłaconego długu. Dopóki nie podkręcisz ciepła na tyle, by się pocili i nie uświadomisz sobie, że sprawa nie zniknie, nie potraktują tego poważnie”.

Kto tu rządzi?

Regulacje w sektorze windykacyjnym to trochę bałagan. Różne stany mają różne rejestry, różnią się też organy wykonawcze. Ochroną konsumentów opiekują się zarówno ASIC, jak i ACCC, ale faktyczne egzekwowanie przepisów pozostawia się stanowym agencjom uczciwego handlu, policji lub ich kombinacji. W rezultacie nadzór i egzekwowanie przepisów nie jest trafne.

Obowiązujące na szczeblu federalnym australijskie prawo konsumenckie (ACL) nie odnosi się bezpośrednio do kwestii windykacji długów, ale zawiera zakaz nękania – powtarzającego się problemu w tym sektorze.

Windykatorzy potrzebują licencji na prowadzenie działalności, z wyjątkiem Wiktorii i ACT, a kryteria uzyskania licencji różnią się znacznie w zależności od jurysdykcji. Ogólnie rzecz biorąc, aby rozpocząć działalność windykacyjną, osoba musi mieć „dobry charakter” i posiadać podstawową wiedzę na temat przepisów regulujących windykację.

Model wiktoriański

Victoria ma swój własny zestaw zasad, które mają bardziej wyprzedzające podejście. Każdy, kto został skazany za przymus, nękanie lub przemoc fizyczną, nie może zostać windykatorem, aby nie wykorzystać tych tendencji w nowej pracy. Stan zapewnia również ochronę wykraczającą poza te, które mają zastosowanie do innych stanów i terytoriów.

Co robić, a czego nie robić w przypadku windykacji

Co windykator Móc robić:

• zadzwonię do ciebie przez telefon
• odwiedzić cię osobiście
• wysłać do Ciebie list lub e-mail lub skontaktować się z Tobą w mediach społecznościowych.

Co windykator żargon robić:

• dzwonię do Ciebie częściej niż trzy razy w tygodniu
• dzwonimy poza godzinami 7.30-21.00 w dni powszednie lub 9.00-21.00 w weekendy
• odwiedzić Cię osobiście, jeśli już zawarliście umowę telefonicznie lub mailowo
• skontaktować się z Tobą w mediach społecznościowych lub e-mailem, jeśli ktoś inny może zobaczyć komunikację
• grozić, zastraszać lub nękać Cię w jakikolwiek sposób
• składać fałszywe oświadczenia o tym, co się stanie, jeśli nie spłacisz długu
• podszywać się pod organ prawny lub rządowy.

Czego windykator też nie może zrobić w Victorii:

• wejść do prywatnego miejsca zamieszkania bez legalnego upoważnienia
• odmówić opuszczenia prywatnego miejsca zamieszkania lub miejsca pracy, gdy zostaniesz o to poproszony
• używaj dokumentów wyglądających na oficjalne, które w rzeczywistości nie są oficjalne
• grożą ujawnieniem faktu, że masz niespłacony dług
• skontaktować się z Tobą w sposób, o który prosiłeś, aby nie kontaktować się z Tobą
• skontaktuje się z Tobą, gdy zażądasz na piśmie, że nie należy nawiązywać dalszej komunikacji, chyba że kontakt dotyczy uzasadnionych działań prawnych.

Wskazówki od doradztwa finansowego z Australii

Financial Counseling Australia (FCA) to najważniejszy organ reprezentujący 800 doradców finansowych na całym świecie kraju, który udziela bezpłatnych porad finansowych na różne tematy, w tym na temat zadłużenia powrót do zdrowia.

Rozmawialiśmy z FCA o niektórych bieżących problemach w obszarze windykacji i na co należy uważać:

• Niektórzy windykatorzy mogą próbować nakłonić Cię do zawarcia nieopłacalnych umów o spłatę bez właściwej oceny Twoich innych długów i twoja zdolność do zapłaty i wypracowania umowy płatniczej, która ma sens, tak jak mają to robić w ramach ACCC wytyczne.
• Wielu dłużników unika firm windykacyjnych, zamiast angażować się w nie i upewniać się, że postępują zgodnie z wytycznymi, zwłaszcza jeśli chodzi o częstotliwość i sposób kontaktu – możesz przestać być wezwanym do pracy, bo instancja.
• Jak wyżej, wielu konsumentów nie zna swoich praw, jeśli chodzi o windykację lub tego, że może złożyć reklamację w samej agencji, ACCC lub ASIC, jeśli uważają, że są nękani – znajomość swoich praw może dać ci znaczną dźwignię podczas radzenia sobie z długiem kolekcjonerów.

Jak ujął to jeden z doradców finansowych w Policy Advisory Network FCA: „Skontaktuj się trzy razy w tygodniu nie jest tak źle, gdy jest to trzy razy, ponieważ klient odbiera telefon i angażuje się w kolektor. Kontakt 20 razy w tygodniu lub więcej, ponieważ klient odmawia odebrania telefonu lub odbiera i rozłącza się, jest gorzej."

Potrzebuję pomocy? Skontaktuj się z Doradztwem Finansowym Australia pod adresem [email protected] lub zadzwoń pod numer 1800 007 007, aby porozmawiać z doradcą w swoim stanie lub terytorium.