Ponownie napełniane wkłady do drukarek nie naruszają patentów, twierdzi Wysoki Trybunał

Każdy, kto ma drukarkę, będzie zaznajomiony z rytuałem drogiego płacenia za każdym razem, gdy skończy się atrament. Na przykład drukarka za 89 USD ze sklepu internetowego Epson będzie wymagać wydania łącznie co najmniej 57 USD na wymianę wszystkich wkładów atramentowych - to 64% kosztu samej drukarki.

Podobnie jak inni producenci drukarek, firma Seiko Epson Corporation (Epson) woli kupować tylko jej wkłady atramentowe i kupować je w kółko. Firma zaprojektowała swoje naboje do jednorazowego użytku; nie nadają się do ponownego napełnienia, a nawet mają elektroniczne chipy, które uniemożliwiają ponowne użycie po zidentyfikowaniu wkładu jako pustego.

Rentowny rynek dla stron trzecich

Ale to nie powstrzymało osób trzecich przed wejściem na ten zyskowny rynek.

Aby ominąć wbudowane bariery utrudniające ponowne użycie wkładów Epson, Ninestar Image, producent z siedzibą w Malezji, został przeprogramowanie lub wymiana chipów elektronicznych i ponowne napełnienie wkładów atramentem przez wywiercenie otworu, a następnie ponowne uszczelnienie. Firma o nazwie Calidad importuje i sprzedaje odnowione kasety w Australii.

Pakiet czterech wkładów Calidad Alternate Epson 220XL kosztuje 70 USD od Officeworks, a opakowanie czterech oryginalnych wkładów Epson 220XL kosztuje 115,52 USD z Ink Station. (Ink Station nie sprzedaje produktów Calidad, a Officeworks nie ma tego pakietu, gdy szukaliśmy .) Równoważny kompatybilny zestaw atramentów Epson z Ink Station kosztuje nawet mniej niż Calidad, przy 34,82 USD.

Epson zaniepokojony

Epson jest wyraźnie zmartwiony. W swoim najnowszym raporcie rocznym firma przyznaje, że sprzedaż atramentów „jest ważnym źródłem przychodów i zysków” oraz że tańsze alternatywy sprzedawane przez strony trzecie zagrażają tym zyskom.

Aby przeciwdziałać temu ryzyku, twierdzi Epson w raporcie, „podejmie kroki prawne, jeśli którekolwiek z praw patentowych lub znaków towarowych prawa, które posiadamy do naszych wkładów atramentowych są naruszone ”- co prowadzi nas do niedawnej przeciągającej się walki sądowej Calidad. W wyniku znaczącej zmiany w prawie patentowym firma Calidad zdobyła prawo do sprzedaży ponownie napełnianych wkładów atramentowych firmy Epson w Australii.

Nowa zasada „wyczerpania”

W pierwotnym orzeczeniu z 2019 roku Sąd Federalny orzekł, że zmiany wprowadzone w kasetach firmy Epson naruszyły patenty firmy Epson. Sąd zastosował rozumowanie z decyzji wydanej w 1911 r. W Wielkiej Brytanii, w której stwierdzono, że osoba kupująca opatentowany produkt ma „dorozumianą licencję” na używanie go tylko w określony sposób.

Calidad odwołał się do australijskiego Sądu Najwyższego, argumentując, że nie naruszył on patentów firmy Epson, ponieważ po sprzedaży opatentowanego produktu kupujący ma prawo traktować go jako swoją własność osobistą.

W listopadzie ubiegłego roku większość Trybunału zgodziła się, orzekając, że prawa właściciela patentu do produktu „wyczerpują się” w momencie sprzedaży produktu „bez warunków używania”.

[Nowa zasada] zapewnia dużo przejrzystości i pewności osobom zajmującym się recyklingiem, a następnie odsprzedawaniem wkładów atramentowych do drukarek

Ben Hopper, wykładowca prawa na Uniwersytecie w Melbourne

Utrzymywali również, że było to bardziej zgodne z oczekiwaniami konsumentów i przesłanką prawną, że właściciel produktu ma prawo wybrać, co z nim zrobi - w tym przywrócić go lub odsprzedać.

Ben Hopper, który wykłada na temat własności intelektualnej i prawa konsumenckiego na Uniwersytecie w Melbourne, mówi o nowym wyczerpaniu praw zasada „daje dużo jasności i pewności osobom, które zajmują się recyklingiem, a następnie odsprzedażą atramentu do drukarek wkłady ”.

I mówi, że orzeczenie dotyczy nie tylko wkładów. Odtąd firmy będą miały mniejszą możliwość odmowy przywrócenia i odsprzedaży jakiegokolwiek produktu tylko dlatego, że posiadają na nie patenty.

Modyfikowanie czy tworzenie?

Jednak procesy sądowe wniesione przez producentów prawdopodobnie nie zakończą się orzeczeniem Calidad. Posiadacz patentu nadal ma wyłączne prawo do wytwarzania swojego produktu. Hopper mówi, że teraz różnica polega na tym, że będą musieli „pokazać, że recykler, osoba sprzedająca rynek wtórny faktycznie stworzył opatentowany wynalazek na nowo, „aby udowodnić, że doszło do naruszenia patentu.

Innymi słowy, gdy znaczna część produktu jest przywracana, pojawia się pytanie, czy produkt został przerobiony, a nie tylko naprawiony.

Biorąc pod uwagę wysokość pieniędzy, o które chodzi, dla niektórych firm będzie to kwestia warta sprawdzenia w sądzie - pokazują przykłady z USA, na które powołuje się High Court w sprawie Calidad. Wyniki tych spraw sugerują, że zasady ochrony patentowej ewoluują na korzyść konsumentów.

Porównywalne przypadki w USA

Amerykańska Komisja Handlu Międzynarodowego pozwała Jazz Photo do sądu za sprzedaż odnowionych produktów jednorazowego użytku aparaty fotograficzne, co do których Komisja twierdziła, że ​​naruszyły patenty oryginalnego producenta Fuji Photo Film.

Firma Hewlett-Packard pozwała Repeat-O-Type Stencil Manufacturing za modyfikację jednorazowych wkładów w swoich pisakach atramentowych, tak aby można było je ponownie napełniać.

Kuther, producent maszyn do konserw rybnych, pozwał firmę Wilbur-Ellis za modyfikację jej maszyn, aby mogła pakować ryby do mniejszych puszek.

We wszystkich tych sprawach oskarżeni wygrali. Według sądów zmiany nie oznaczały wytworzenia przedmiotowych opatentowanych produktów.

Orzeczenie w brytyjskiej Izbie Lordów

Ale w innym przykładzie, w 2000 roku, brytyjska Izba Lordów orzekła na korzyść firmy o nazwie United Wire, która wykorzystywała maszyny przesiewające w odwiertach naftowych, na tej podstawie, że pozwany, Screen Repair Services, wykonywał - a nie naprawiał - przesiewanie opatentowane przez United Wire ekrany.

Izba Lordów utrzymywała, że ​​firma wykorzystywała jeden element - ramki - używanych ekranów do tworzenia nowych ekranów, naruszając w ten sposób patenty United Wire.

Tworzenie `` gąszczu patentów ''

Chociaż orzeczenie Calidad jasno określa, że ​​opatentowany produkt można naprawić, wymieniając używane części, można to zrobić tylko wtedy, gdy same części nie są opatentowane.

Niektóre firmy prawnicze doradzają obecnie producentom ubieganie się o patenty na poszczególne składniki ich produktów, tworząc w ten sposób tak zwane „gąszcz patentów” lub warstwa ochrony własności intelektualnej, która rozszerza monopol producenta na produkt.

Niektóre firmy prawnicze doradzają obecnie producentom ubieganie się o patenty na poszczególne składniki ich produktów, tworząc w ten sposób gąszcz patentów

Na przykład Hopper twierdzi, że producent wkładów atramentowych może ubiegać się o patenty na poszczególne elementy wkładu. Więc jeśli ma patent „na układ pamięci używany we wkładzie z tuszem, a nie na cały wkład, a osoba zastępuje go chip pamięci… z nowym, objętym patentem, byłoby to naruszenie patentu, ponieważ jest to produkcja nowego układu pamięci ”, on mówi.

Inne przeszkody do naprawy

Prawa patentowe nie są jedynymi narzędziami używanymi przez producentów do zapobiegania niezależnym naprawom i utrudniania konkurencji na rynkach napraw. Komisja ds. Produktywności w rozważanym dokumencie przedstawia kilka strategii uregulowane prawo do naprawy, wydany w grudniu ubiegłego roku.

Po pierwsze, pierwotny producent produktu jest zwykle głównym lub jedynym dostawcą części zamiennych potrzebnych do naprawy produktu. Wiele z nich korzysta ze specjalistycznych narzędzi i oprogramowania, do których tylko oni mają dostęp, i zachowuje instrukcje napraw dla siebie.

Przemysł motoryzacyjny

Kiedy ACCC przeprowadził Badania rynku przemysłu samochodowego w 2017 r. ustalił, że praktyki te były powszechne wśród sprzedawców samochodów i ograniczały wybór oraz powodowały opóźnienia i nieoczekiwane koszty dla osób poszukujących napraw samochodów.

W grudniu 2020 roku rząd Australii wydał Projekt legislacyjny o obowiązkowym systemie wymiany informacji dotyczących serwisu i naprawy pojazdów silnikowych.

Program zmusi producentów samochodów do udostępniania wszelkich informacji o usługach i naprawach, którym się dzielą ich sieci dealerskie w Australii dostępne dla niezależnych warsztatów do zakupu na „uczciwym rynku” Cena £". (Zgłoszenia aktów prawnych należy składać do 31 stycznia 2021 r.)

Wiele firm odmawia serwisowania produktów lub unieważnia gwarancję, jeśli zostały naprawione przez niezależną osobę zajmującą się naprawami

Firmy z innych branż mogą również korzystać z praw autorskich lub ochrony poufności, aby powstrzymać wszelkie udostępnianie informacji, które pomogłyby niezależnym warsztatom. Wiele firm odmawia serwisowania produktów lub unieważnia gwarancję, jeśli zostały naprawione przez niezależną osobę zajmującą się naprawami.

Toshiba

Toshiba zmusił Australijczyka do usunięcia podręczników firmy do laptopów ze swojej witryny internetowej, którą stworzył, aby pomóc ludziom naprawiać ich laptopy. Toshiba twierdziła, że ​​naruszał prawa autorskie firmy.

jabłko

Kiedy niektóre iPhone'y i iPady miały usterki oprogramowania po aktualizacji ich systemu operacyjnego w 2015 roku, Apple odmówił udzielenia klientom rozwiązania, jeśli ich urządzenie zostało wcześniej niezależnie naprawione.

Plik ACCC pozwała Apple do sądu za składanie klientom fałszywych lub wprowadzających w błąd oświadczeń dotyczących ich praw wynikających z australijskiego konsumenta Prawo, które stanowi, że masz prawo do naprawy, wymiany lub czasami zwrotu pieniędzy, jeśli kupiony produkt jest wadliwy.

Sąd Federalny orzekł, że tylko dlatego, że urządzenie Apple zostało naprawione przez kogoś innego niż Apple, nie oznacza to wygaśnięcia prawa konsumenta do środka prawnego.

W Stanach Zjednoczonych i Norwegii firma Apple wykorzystała przepisy dotyczące znaków towarowych, aby uniemożliwić importowanie odnowionych ekranów iPhone'ów - które według firmy były podróbkami.

Prawo do naprawy?

Nic dziwnego, że niektórzy opowiadają się za przepisami, które dają nam prawo do naprawy.

Komisja ds. Produktywności twierdzi, że takie prawo zasadniczo „wiąże się ze zdolnością konsumentów do naprawy ich produktów po konkurencyjnej cenie przez wybrany przez nich warsztat”.

Może to wiązać się z wymaganiem od producentów, aby na przykład publicznie udostępnili informacje dotyczące naprawy i narzędzia lub aby produkowali części zamienne na określony czas.

Koszt środowiskowy ograniczonych opcji napraw

Chociaż producenci twierdzą, że prawo do naprawy zagroziłoby jakości naprawy, bezpieczeństwu konsumentów i danych Zwolennicy bezpieczeństwa twierdzą, że skutkowałoby to większym wyborem i konkurencją na rynkach napraw oraz mniejszą ilością odpadów.

Przykładem są produkty elektroniczne i elektryczne, w tym wkłady atramentowe: w 2019 roku wyprodukowano w Australii około 539 000 ton e-odpadów, czyli więcej niż szacunkowa waga wszystkich płetwali błękitnych na półkuli północnej łącznie.

W 2019 roku Australia wyprodukowała około 539 000 ton e-odpadów - więcej niż szacowana waga wszystkich płetwali błękitnych na półkuli północnej łącznie.

Odsetek e-odpadów w Australii poddawanych recyklingowi prawie się podwoił w ciągu ostatniej dekady. Ale co najmniej połowa z nich nadal trafia na wysypiska, gdzie niebezpieczne substancje mogą przedostawać się do środowiska.

Liczby prawdopodobnie przeszacowują również wskaźniki recyklingu, ponieważ nielegalne składowanie jest trudne do zmierzenia i większość e-odpadów przeznaczony do recyklingu jest wysyłany za granicę, czasami bez względu na to, co się z nim stanie, gdy go opuści Australia.

Łatwiej wymienić niż naprawić

Wzrost liczby e-odpadów nie jest zaskakujący, biorąc pod uwagę szybki wzrost liczby produktów, które zawierają złożone komputery i oprogramowanie, w tym samochody, lodówki i ekspresy do kawy.

Te zmiany, jak pisze Komisja ds. Produktywności, sprawiły, że naprawa wielu towarów stała się jeszcze bardziej skomplikowana i kosztowna - często czyniąc wymianę na nową, bardziej atrakcyjnym wyborem.

Naprawy produktów konsumenckich stają się coraz trudniejsze… co skutkuje kosztownymi i marnotrawnymi wynikami zarówno dla konsumentów, jak i dla całego społeczeństwa

Komisja ds. Produktywności

„W ostatnich latach na całym świecie pojawiły się obawy, że naprawy produktów konsumenckich stają się coraz trudniejsze (czasami niemożliwe) i że prowadzi to do kosztownych i nieekonomicznych wyników zarówno dla konsumentów, jak i szerszego społeczeństwa ”, Mówi Komisja.

Jednocześnie zauważają, że nastąpił wzrost liczby „kawiarni naprawczych” i hobbystów zajmujących się samodzielną naprawą.

Ponowne przemyślenie naszych praw do naprawy

Niedawna decyzja Sądu Najwyższego dotycząca wkładów atramentowych zapewnia tym podmiotom zajmującym się naprawami pewną pewność i wydaje się być częścią głębszego przemyślenia naszego prawa do naprawy kupowanych przez nas produktów.

Nie wiadomo jednak, czy dochodzenie Komisji ds. Produktywności w tej sprawie pomoże rozszerzyć te prawa. (Zgłoszenia do dochodzenia zakończą się 1 lutego 2021 r.)

Aby podzielić się swoimi przemyśleniami lub zadać pytanie, odwiedź forum społeczności CHOICE.

Odwiedź społeczność CHOICE