Heeft de oudste Mac van Apple zijn welkom overschreden?

De iconische alles-in-één-computer van Apple heeft onlangs een mijlpaal bereikt: 25 jaar. In die tijd is het veranderd van een Bondi blauwe gumdrop naar een pastelkleurige plaat, tussendoor onderhoudende korte flirts met wit kunststof En gelede armen. Het is ook het oudste voortdurend bijgewerkte Mac-model, dat sinds de dagen van de PowerPC meerdere veranderingen in de processorarchitectuur heeft overleefd.

Maar ook al heeft Apple zich schijnbaar opnieuw toegewijd aan de iMac toen het in 2021 de door de M1 aangedreven versie uitbracht, het is nu een anderhalf jaar sinds die update, waarbij ook de 21,5-inch en 27-inch modellen werden geëlimineerd ten gunste van één enkele 24-inch keuze. Apple lijkt ervoor te hebben gekozen om de iMac volledig buiten de M2-processorgeneratie te laten roept de vraag op over de toekomst van het eerbiedwaardige model.

Toch is het, met een kwart eeuw op de teller, niet altijd een slimme zet om de iMac buiten beschouwing te laten.

Meer een bureau-stop?

Apple verkoopt een verrassend aantal desktopmodellen: de Mac mini, Mac Studio, Mac Pro en natuurlijk de iMac. Ter vergelijking: er zijn er in essentie ook vier

nieuw laptopmodellen: de 13- en 15-inch MacBook Air en de 14- en 16-inch MacBook Pro's. (Dan tellen we de vreemde exemplaren van de M1 Air en de 13-inch MacBook Pro nog niet eens mee.)

Ik zeg ‘verrassend’ omdat desktops waarschijnlijk een klein percentage van de totale Mac-verkoop van Apple uitmaken. Het is moeilijk om precies te zeggen (het bedrijf geeft niet langer eenheidsnummers), maar zelfs in 2009 meldde Apple dat notebooks al waren gemaakt 71 procent van de Mac-verkopen. Veertien jaar later zou je conservatief kunnen schatten dat vier van de vijf verkochte Macs waarschijnlijk laptops zijn. Een consumentenonderzoeksbureau, CIRP, heeft vorig jaar zijn eigen onderzoek uitgevoerd concludeerde dat desktops ongeveer een kwart van de Mac-verkopen vertegenwoordigen– neem zoals gewoonlijk alle niet-Apple-cijfers met een korreltje zout.

Met een royale 20 tot 25 procent van Apple's Mac-assortiment betekent dit dat elke individuele desktop-Mac waarschijnlijk niet meer dan tien procent van de totale computerverkoop van het bedrijf voor zijn rekening neemt. Het is zeker niet moeilijk voor te stellen dat Apple naar deze cijfers kijkt en denkt: “Hebben we al deze desktops echt nodig?”

De behuizing voor het bureaublad

Zelfs in een tijdperk dat wordt gedomineerd door laptops, denk ik dat er nog steeds ruimte is voor desktops en met name voor de iMac. Maar het gaat meer om de gebruikssituatie dan om pure prestaties, hoewel de Mac Studio en Mac Pro dat specifieke vakje nog steeds aanvinken.

Al meer dan tien jaar leef ik volgens het dual-Mac-levensstijl, met een desktop op mijn kantoor en een laptop voor onderweg. Het grootste deel van die tijd is de desktop in kwestie was een iMac – zelfs als iemand die zichzelf als een krachtige gebruiker beschouwde, bewees de iMac dat hij zijn mannetje kon staan als het op zelfs de zwaarste taken aankwam, gooide ik er alles in: van schrijven tot audio en video bewerken.

Maar meer nog, de desktop heeft mijn computergebruik vastgelegd op een specifiek tijdstip en een specifiek tijdstip plaats. De grootste uitdaging met onze apparaten van vandaag – iPhones, iPads, MacBooks – is ook hun grootste kracht: ze komen overal met ons mee. Het bureaublad daarentegen blijft achter. En daarmee ook alle taken, verantwoordelijkheden en werk waarvoor het bedoeld is. Efficiënter dan enig ander systeem stelde het mij in staat mijn professionele leven van mijn persoonlijke leven te scheiden.

iMac, dus ik ben

Ondanks mijn liefde voor de iMac, ben ik het afgelopen jaar uiteindelijk overgestapt van een Intel iMac naar een M2 Pro Mac mini. De reden was simpel: de M1 iMac die Apple verkoopt is iets te zwak voor mijn behoeften. Voor iemand die al een M1 MacBook Air bezat, wilde ik iets met een beetje meer pit als aanvulling daarop.

Dat gezegd hebbende, ben ik hoopvol voor de toekomst van de iMac. Geruchten over een groter model zijn blijven bestaan, ook al bevinden ze zich nog in de vage toekomst, maar er is een meer dreigende mogelijkheid dat maakt mij nog enthousiaster: dat Apple ervoor zal kiezen om het pad van de Mac mini te volgen met zijn volgende chipgeneratie En een iMac aanbieden met niet alleen een standaard M3-chip, maar ook de M3 Pro-configuratie.

Als alles-in-één desktop biedt de iMac gemak en prijs die ongeëvenaard zijn door welke andere Apple desktop dan ook. Zelfs een Mac mini op basisniveau begint prijzig te worden zodra je er een Apple Studio Display aan toevoegt, en dat terwijl de flexibiliteit dat wel is gewaardeerd, er zijn nog steeds klanten (waaronder instellingen en onderwijs) die de eenvoud van eenmalig waarderen aankoop. Het toevoegen van een krachtigere configuratie zou mensen die anders misschien een goedkoper model zouden kopen, kunnen verleiden om te upgraden naar een betere configuratie, vooral als ze niet ook een beeldscherm hoeven te kopen.

Laten we bovendien niet voorbijgaan aan het feit dat de iMac de vaandeldrager van Apple is als het gaat om een ​​andere immateriële (maar niet onbelangrijke) factor: plezier. De kleuren van de M1 iMac voegden een belangrijk element van niet alleen stijl, maar ook lang ontbrekende Apple-eigenzinnigheid toe aan het assortiment van het bedrijf, en in een tijdperk waarin de Bondi blauwe iMac met veel plezier herinnerd zelfs 25 jaar later is dat niet niets.