20 februari 2006. Dit is een datum die ik niet snel zal vergeten.
Om 19.00 uur op die datum nam ik mijn Gibson Pakte Les Paul uit zijn koffer en liep door de korte gang die naar het podium van het House of Blues in Hollywood, Californië leidde. Ik plugde de stekker in een Marshall-versterker, zette het volume van mijn gitaar hoger en sloeg een gedempte noot om er zeker van te zijn dat alles goed werkte. Toen ik me omdraaide stond ik oog in oog met een van de grootste rockzangers aller tijden: Roger Daltrey van The Who. We wachtten tot het gordijn openging om ons eerste nummer te spelen.
Mijn odyssee naar deze nacht begon vijf dagen eerder toen ik naar Los Angeles vloog om de Rock-'n-roll fantasiekamp. Gesponsord door een oude luidsprekerfabrikant JBL en geproduceerd door industriepromotor David Fishof, brengt het kamp mensen uit alle lagen van de bevolking samen om te spelen met professionele muzikanten en rocksterren.
De eerste dag is gevuld met audities van de 100 of meer aanwezigen. De auditie bestaat uit het opstaan op het podium in het bijzijn van de andere kampeerders en het panel van beroemde juryleden en het uitvoeren van een lied. Rechters waren onder meer Doug Fieger (The Knack), Bruce Kulick (Kiss), Jack Blades (Night Ranger, Damn Yankees), Simon Kirk (Bad Company), Mark Slaughter (Slaughter), Kip Winger (Winger) en anderen.
Roger Daltrey en Jim Dalrymple.
Ik wilde een Zakk Wylde-nummer doen, maar koos voor BTO's hit "Takin' Care of Business", die ik met verschillende andere kampeerders uitvoerde. Nadat alle audities zijn gedaan, verdelen de juryleden iedereen in bands en begint het repeteren.
Ik werd ingedeeld in de band van Doug Fieger met zeven andere bandleden. We kwamen uit heel verschillende achtergronden - van eigenaren van bedrijven en financiële planners tot schrijvers en pre-med studenten.
Ik voel me heel gelukkig dat ik in de band zit - we hadden elke dag een geweldige tijd, lachen en grappen maken en samen rondhangen. Toen het echter op de repetitie aankwam, waren we allemaal heel serieus om het goed te doen, en dat hebben we gedaan.
We oefenden verschillende nummers, waaronder Cheap Trick's versie van "Ain't That a Shame", die we uiteindelijk zelf in de studio speelden voor Cheap Trick.
Elke band speelde twee nummers in het House of Blues. We speelden een nummer van The Knack genaamd "The Hard Way" en het tweede nummer was "Summertime Blues" van The Who.
Voor mij was dit de ervaring van mijn leven. Ik had nooit kunnen denken dat ik een studio binnen zou lopen en met Mark Slaughter zou gaan praten over het spelen van sommige gitaarsolo's van Zakk Wylde. Beter nog, Mark nam me mee naar een van de oefenruimtes en begon solo's te scheuren. Hij is een geweldige gitarist.
De band: Eerste rij – Tommy Shaw (Styx), Jared Martin, Dave Cudiner. Achterste rij: Jimmy Pearl, Sonny Quintanilla, Doug Fieger, Karen Adams-Dimery, Jim Dalrymple, Bob Duncan, Paul Winkler.
Gibson en JBL hadden ruimtes opgezet en bemand om iedereen te helpen met hun muzikale behoeften. Ik kwam verschillende keren langs om te kletsen en uit noodzaak om dingen klaar te maken voor mijn optreden en ze waren altijd bereid om te helpen.
Ik heb mijn eigen Gibson niet meegenomen - ik heb er tijdens het evenement een van Gibson geleend. Overal waar je keek tijdens de repetities, zag je een verscheidenheid aan Gibson-gitaren - omdat ik een grote fan van hun gitaren was, was ik blij dat te zien.
Ik moet de Gibson- en JBL-crews loven - ongeacht waar je was of hoe laat het was er leek altijd een van hen te zijn met een nieuwe set snaren, een riem of een tuner die klaarstond om te helpen Jij.
Hier is een pluim voor Gibson en JBL voor al jullie hulp tijdens de week.
Als je je afvraagt of Macs een rol hebben gespeeld in de evenementen van deze week, dan is het antwoord ja. Ik sprak met Fieger over zijn opname- en productiestudio en hij gebruikt alle Macs en Pro Tools. Ik zal in een later artikel meer details over zijn opstelling geven.
Karen Fishof kreeg de taak om de multimediapresentatie voor de House of Blues samen te stellen. Ik sprak haar gedurende de week verschillende keren en ze organiseerde de hele show met Apple's onlangs uitgebrachte iLife '06.
Terwijl fotografen honderden foto's per dag afleverden, importeerde Karen alles in iPhoto en organiseerde ze de foto's voor de diavoorstelling. Omdat we zoveel gaststerren hadden, wilde ze tijdens de diavoorstelling ook meerdere keren van muziek wisselen - GarageBand bleek de perfecte metgezel om de muziek te knippen en te bewerken.
Al met al was dit een ongelooflijke week. Ik hoop bij een of alle toekomstige Rock and Roll Fantasy Camps te zijn.