Ik stond op het punt om vanmorgen een gevreesd telefoontje te plegen. Ik aarzelde om het nummer van een stadsbureaucraat te bellen - en wachtte tot ik naar haar lijn werd doorverbonden om een bericht achter te laten op haar overvolle voicemail (die ze waarvan bekend is dat het tot zeven dagen duurt om te reageren) - omdat mijn e-mail op de een of andere manier in de gloednieuwe spamvanger van het stadsbestuur van San Francisco terechtkwam.
Nu heb ik de afgelopen drie jaar wekelijks een variant van dezelfde e-mail naar deze persoon gestuurd. stuur het op zondagavond - dus ik was hier natuurlijk enigszins door verrast, de eerste keer ooit dat mijn bericht niet ging door. Maar ik denk dat ik niet moet klagen. Deze spamvanger is superieur aan sommige andere die mijn e-mails ongetwijfeld zijn tegengekomen, want deze keer kreeg ik een melding dat mijn e-mail niet was aangekomen. Blijkbaar dacht de stadssoftware nu dat mijn wekelijkse bericht (en de 8 bijlagen) dat was spam.
Even vergetend deze dingen niet persoonlijk op te vatten, probeerde ik de e-mail opnieuw te verzenden - deze keer zou het zeker mijn vertrouwde verzendadres herkennen. Niet gaan. Ik kreeg hetzelfde retourbericht. Vervolgens probeerde ik het bericht te verzenden vanaf een alternatief adres dat ik af en toe gebruik als ik deze documenten moet verzenden vanaf een andere computer dan die thuis. Op dat moment kreeg ik niets terug - geen bericht. Nul.
Dus, vroeg ik me af, betekent dat dat mijn e-mail eindelijk is aangekomen? Of betekent het dat de spamvanger ziek werd van dit specifieke bericht en niet eens de moeite nam om me te laten weten dat het was opgeschept en in nooit-nooit-nooit-land-e-mails was gestort? Hoewel ik zenuwachtig was toen ik ontdekte dat mijn oorspronkelijke e-mail als spam werd beschouwd, voelde ik me dubbel gefrustreerd omdat ik niet wist of mijn derde poging - vanuit een ander domein - daadwerkelijk was geslaagd of niet. Met tegenzin besloot ik de telefoon te bellen, aangezien die e-mail een paar uur van mijn tijd in beslag neemt en door de ontvanger wordt verwacht.
E-mail checken heeft vaak een therapeutisch effect op mij, dus voordat ik opsta uit mijn stoel, druk ik op de knop Verzenden/Ontvangen, om er zeker van te zijn dat er geen dringende vragen zijn. e-mail was onderweg toen ik nadacht over de timing van mijn telefoontje en dagdroomde dat de beoogde ontvanger gewoon de telefoon zou opnemen en me zou antwoorden.
En toen zag ik het. Ze had me net terug gemaild. "Hallo Jackie, ik heb de foto's - bedankt!" Het lijkt erop dat de derde keer de charme was. Ik ben nog steeds verbijsterd over waarom het alternatieve domein werkte, maar dat mijn thuisdomein - dat ongetwijfeld in haar adresboek staat - niet werkte. Maar hey, geen tijd om je er nu zorgen over te maken; lunchpauze is voorbij en ik heb deadlines. Dit zal moeten wachten tot komend weekend.