Laatst riep een collega van mij over de muur van de kast: "Ik denk dat podcasting op zijn 14e minuut zit." Natuurlijk doelde hij op de spreekwoordelijke 15 minutes of fame. En natuurlijk barstte ik in lachen uit. Maar zijn opmerking zette me aan het denken: waar is podcasten gaat?
Het belangrijkste aspect van elke nieuwe entertainmenttechnologie is inhoud. Hieruit volgt dat als de inhoud resoneert met het publiek, de technologie waarschijnlijk een grote vlucht zal nemen - getuige MTV (Video vermoordde de radioster...) als voorbeeld van de afgelopen twee decennia. Podcasten staat wat dat betreft nog in de kinderschoenen. Wat podcasting-inhoud betreft, laten we eerlijk zijn: onder die edelstenen zoals die van KCRW De ochtend wordt eclectisch En Binnen Mac-Radio uitzendingen, veel podcasts zijn gewoon een hoop onzin.
Het is niet het inhoudsformaat dat nieuw is, het zijn de vertakkingen van de podcasting-technologie. Op dit moment is podcasting eigenlijk gewoon radio: het wordt opgenomen als radio, ongeacht het medium waarvoor een podcast is bedoeld. En veel van de individuen en entiteiten die podcasts publiceren, zijn amateuromroepen. Deze democratisering van inhoud kan waardevol zijn: we kunnen horen van mensen van wie we normaal gesproken niet zouden horen. Maar het kan ons ook veel rotzooi bezorgen door mensen die niet weten wat ze in hemelsnaam doen. Het is net als bloggen: er zijn een aantal fantastische nieuwsblogs en een aantal echt verschrikkelijke door "burgerjournalisten" die gemakkelijk zouden kunnen "vergeten" hun feiten te controleren.
Het probleem is dat we allemaal het kaf van het koren moeten kunnen scheiden om te voorkomen dat we zowel onze tijd als gigabytes aan opslagruimte verspillen. Nu dat de iTunes Music Store bevat gratis podcast-downloads en abonnementen, zou je denken dat het brein achter de winkel aan het plukken is en kiest wat er in de Podcast-directory voorzichtig. Maar dat lijken ze niet te zijn - ik heb bijvoorbeeld een paar idiote podcasts gevonden, zoals die voor Fox Television's Familieman, waarin alleen een man een beschrijving van de aflevering van deze week leest. Er zijn zelfs geen geluidsfragmenten van de show. Wie kan het schelen? Het gevaar is dat we gewoon worden overspoeld met een heleboel dingen waar niemand naar wil luisteren. (Maar dat zeiden ze toch ook over internet?)
Het gemak van het downloaden en beluisteren van podcasts is een grote aantrekkingskracht. Als u zich op een podcast abonneert, kunt u deze rechtstreeks naar uw iPod downloaden, zodat u er overal naar kunt luisteren. Het andere grote voordeel van podcasting is dat het actuele inhoud bevrijdt van de beperkingen van de tijd. Ik hou van openbare radio, maar ik ben meestal niet beschikbaar om naar mijn favoriete programma's te luisteren. Ik hou van podcasting om dezelfde reden als mijn TiVo: ik kan genieten van veel van mijn favoriete programma's ("Fresh Air", ik mis je!) Wanneer ik maar wil, in plaats van beschikbaar te zijn wanneer ze worden uitgezonden.
Maar wat heeft de toekomst voor podcasting in petto? Het antwoord zit in de inhoud - het moet waardevol en van hoge kwaliteit zijn - en mogelijk zelfs in een ander formaat dat we nu niet kunnen voorzien. Ik denk ook dat iemand of iets, de iTunes Music Store of niet, luisteraars zal moeten helpen bij het kiezen van hun podcasts. Anders komen we waarschijnlijk in de buurt van minuut 15.