De klassieke hit "The Day the Music Died" uit de jaren 70 verwees naar de dood van rocker Buddy Holly, maar voor veel internetradiostations en hun luisteraars is de dag des oordeels 20 oktober.
Tegen die tijd moeten tienduizenden webcasters miljoenen dollars aan back-royalty's betalen voor de nummers die ze online naar luisteraars streamen. Er zijn al honderden webcasters die hun activiteiten stopzetten en klagen dat de vergoedingen hoger zijn dan hun jaarlijkse inkomsten. De tarieven, vastgesteld door de Librarian of Congress en het Copyright Office, zijn hoger dan die voor standaard radio-uitzendingen. De handelsorganisatie van de muzieklabels, de Recording Industry Association of America Inc. (RIAA), is onsympathiek.
"De sterfdatum voor internetradio is teruggezet naar 20 oktober", zegt Kurt Hanson, uitgever van Radio and Internet Newsletter (RAIN), die internetstations volgt terwijl ze sluiten. Tot nu toe, zegt hij, zijn er honderden uit de naar schatting 50.000 stations gevallen. Daarvan zijn er volgens marktonderzoekers ongeveer 10.000 'commerciële' zenders die inkomsten genereren via advertenties of abonnementen.
Een wetsvoorstel dat vorige week in het Congres is ingediend, zou tijdelijke uitstel van de vergoedingen bieden. Echter, met wetgevers op pauze tot september, zullen supporters snel moeten werken om de maatregel te halen voordat de Webcasters moeten betalen.
Boosdoener: DMCA
Webcasters leven in geleende tijd sinds de goedkeuring van de Digital Millennium Copyright Act (DMCA) in 1998. Een van de controversiële bepalingen is er een die zogenaamde uitvoeringsroyalty's oplegt, specifiek voor de artiesten en muzieklabels. De meeste webcasters zeggen dat ze geen klachten hebben over die benadering, die in de meeste landen al de norm is. Ze zijn het niet eens met de tarieven - en met alleen het opladen van internetstations.
De royaltytarieven voor uitvoeringen waren aanvankelijk vastgesteld op 0,14 cent per nummer per luisteraar, met terugwerkende kracht van drie en een half jaar (toen de onderhandelingen begonnen). De figuur maakte Webcasters met afschuw vervuld, die zeggen dat het veel beter is dan wat de meesten van hen maken. De Librarian of Congress halveerde het tarief op 20 juni. Maar die fracties van een cent vormen nog steeds heel snel hele grote getallen.
De beslissing "zal nog steeds bijna iedereen failliet laten gaan die geen dochteronderneming is van een bedrijf met grote zakken", zegt Hanson van RAIN.
Het in St. Louis gevestigde 3WK is bijvoorbeeld in oktober meer dan $ 17.000 verschuldigd om op de hoogte te blijven. "Vorig jaar hebben we $ 10.000 binnengehaald", zegt Jim Atkinson, mede-eigenaar van de zender, die wat hij noemt "indie alternative rock" of "college music" streamt gericht op 25- tot 34-jarige mannen.
"We gaan failliet als [de vergoeding] blijft zoals het is", zegt Atkinson. Volgbedrijf MeasureCast beoordeelde 3WK in juni als het nummer 12-station. Ratings hebben betrekking op alle webcasters, inclusief commerciële zenders met webstreamingactiviteiten.
“Onze eerste reactie [op de beslissing] was geschokt en gefrustreerd, omdat het een tarief is dat de meeste kleine bedrijven uit de branche duwt en verzekert dat alleen de grootste bedrijven zullen muziek op internet streamen”, beaamt Kevin Shively, directeur van interactieve media bij Web-only station Beethoven. com.
“Als we kunnen overleven, is het het dan waard? Ik ben sceptisch', voegt hij eraan toe.
Broadcast krijgt een koopje
Webcasters vinden het bijzonder frustrerend dat hun vergoedingen hoger zijn dan die welke doorgaans aan songwriters en uitgevers worden betaald. Omroepstations betalen op grond van een overeenkomst tussen Broadcast Music Inc. (BMI), de American Society of Composers, Authors, and Publishers (ASCAP) en de Society of European Stage Authors and Composers (SESAC). Kosten bedragen ongeveer $ 250 per jaar of een relatief klein percentage van de bruto-inkomsten (minder dan 5 procent).
De DMCA gaf opdracht om Webcast-royalty's vast te stellen onder een zogenaamde marktplaats-gebaseerde deal, die weerspiegelt wat de auteursrechteigenaren zouden bereid zijn te accepteren voor licenties, en prijzen die een echte webcaster bereid zou zijn betalen. Dit betekende dat ze gebaseerd zouden zijn op bestaande deals die zijn onderhandeld tussen Webcasters en de RIAA. De enige was tussen Yahoo en de RIAA.
En die precedentscheppende deal maakte het met opzet moeilijk - zo niet onmogelijk - voor kleinere webcasters concurreren, zegt Mark Cuban, oprichter van streaming media-pionier Broadcast.com, overgenomen door Yahoo voor $ 6 miljard in 1999. "Als er een vergoeding per nummer zou zijn, is het duidelijk dat veel webcasters het zich niet kunnen veroorloven om alleen te blijven werken", zei Cuban in juni in een verklaring aan Hanson's RAIN. Dat zou Webcasters dwingen om Broadcast.com-diensten te gebruiken, zegt hij.
Interessant is dat Yahoo onlangs is gestopt met het streamen van webcasts van uitgezonden radiostations, maar nog steeds alleen internetradiokanalen streamt. Yahoo zegt dat de wijziging niets te maken heeft met de nieuwe royalty's; de onderhandse deal met de RIAA is verlopen.
Op zoek naar een slagveld
Webcasters hebben een paar levenslijnen. De Internet Radio Fairness Act, vorige week geïntroduceerd door Rep. Rick Boucher (D-Virginia) en Rep. Jay Inslee (D-Washington), zou de eis van de DMCA om webcastvergoedingen te baseren op bestaande deals, schrappen.
"Wat we zullen voorstellen, is om een tarief vast te stellen dat is gebaseerd op wat een traditionele standaard is geweest voor het evalueren van royalty's", zegt Inslee. “Ik denk dat dat waarschijnlijk zal resulteren in een kleinere royalty, vooral voor sommige van de kleinere entiteiten waarvan we denken dat ze een groot risico lopen als gevolg van het nummer dat is gekozen door de bibliothecaris van Congres."
Het wetsvoorstel zou tijdelijk afzien van de vergoedingen, terwijl een nieuw Copyright Arbitration Royalty Panel de tarieven heroverweegt. Maar nu het Congres tot september is geschorst, hebben wetgevers slechts een paar weken om de wijziging te overwegen vóór de deadline van de Webcasters. Het wetsvoorstel heeft geen begeleidende wetgeving in de Senaat, wat de behandeling ervan zou versnellen.
Wetgevers hebben de introductie ervan uitgesteld om tweeledige steun te verzamelen, zegt Inslee. Het wetsvoorstel heeft tien andere medeindieners. Doorgang noemt hij ondanks het krappe tijdschema 'realistisch', omdat webcasters hard aan het lobbyen zijn.
"Hiervoor hebben we een spoedeisende hulp nodig", voegt Inslee toe.
Webcasters zouden ook in beroep kunnen gaan tegen de bestaande uitspraak - een dure onderneming voor de kleinere stations die al het meest zijn getroffen. En het Circuit Court of Appeals in Washington, D.C. is zeer conservatief en zou de beslissing waarschijnlijk handhaven, zegt John Jeffrey, executive vice president en general counsel voor Live365, een leverancier van webhosting en tools voor duizenden individuen Webcasters.
Live365 beweert 's werelds grootste internetradioprovider te zijn, met tienduizenden onafhankelijke stations die gebruik maken van zijn diensten. Jeffrey betwijfelt of het onder de vergoedingen failliet zal gaan, grotendeels omdat het bedrijf wordt gefinancierd door financiële engelen met diepe zakken. Maar hij merkt op: “het betekent achteruit gaan. We hebben een aansprakelijkheid van $ 1 miljoen [voor vergoedingen uit het verleden] en in de toekomst betekent dit een basistarief van $ 100.000 per maand. Als Live365 tenminste passeert Als onderdeel van de nieuwe vergoedingen aan klanten, zal het klantenbestand zeker krimpen als onrendabele en marginale webcasters hun activiteiten opvouwen, Jeffrey voegt toe. De nieuwe tariefstructuur "heeft een zeer dramatische invloed op ons."
In combinatie met piraten
Sommige webcasters zeggen dat ze onterecht op dezelfde manier worden behandeld als programma's voor het uitwisselen van bestanden - een aartsvijand van de RIAA. Nummers die op internetradio worden afgespeeld, zijn geen goede kandidaten voor illegale downloads, zeggen ze.
Audiostreams op internet zijn mp3-bestanden in formaten variërend van 28 kbps tot 128 kbps — veel lagere kwaliteit dan de muziekstream van een cd, zegt Bill Goldsmith, eigenaar van Radio Paradise, een Webcaster in Paradise, Californië. Hoewel een webcaststream het volledige audiofrequentiespectrum bevat, laat het veel van de digitale bits weg die deel uitmaken van de originele opname op een cd. Dientengevolge bevatten mp3's vervorming en andere audio-artefacten die cd's niet hebben. Een nummer dat op FM-radio wordt uitgezonden, bevat daarentegen iets minder dan het volledige frequentiebereik van de oorspronkelijke opname, maar heeft veel minder vervorming dan een mp3.
Zelfs bij 128 kbps "gooi je zeven van elke acht bits van de oorspronkelijke stream weg", zegt Goldsmith.
Ook worden online nummers vaak achter elkaar en zonder pauzes afgespeeld, wat het downloaden belemmert. En dj's praten vaak over de muziek of tussen de deuntjes door. Het maakt Webcast-muziek zeker minder uitnodigend om te downloaden dan illegale digitale kopieën van originele cd's, verspreid op peer-to-peer-sites.
De RIAA lijkt een preventieve benadering te hanteren in haar oppositie. “Nieuwe technologieën maken het wijdverbreide plunderen van opnames mogelijk en vreten de verkopen weg die de enige bron van inkomsten zijn geweest. die ten grondslag liggen aan de hele platenindustrie”, vertelde Hillary Rosen, voorzitter en CEO van de RIAA, tijdens een hoorzitting van de Amerikaanse Senaat in midden mei.
“Technologie zorgt ervoor dat de consument geen fysieke goederen meer in de platenwinkel koopt, dus nieuwe distributiesystemen moeten dat wel doen beschikbaar zijn om het risico te spreiden en een rendement te garanderen voor degenen die investeren in het maken van geluidsopnamen, 'zei ze. "Naarmate de technologie zich ontwikkelt, moet er een stimulans zijn voor labels en artiesten om andere vormen van muzieklevering in licentie te geven."
Maar de RIAA verzet zich tegen het heffen van prestatieroyalty's op een BMI/ASCAP/SESAC-model. Webcasters typeren die houding als pure hebzucht van de platenmaatschappijen.
Nog steeds aan het vechten
Vrijgesteld van het webcast-royaltyplan zijn webcasters die zijn aangesloten bij National Public Radio (NPR) en de Corporation for Publieke Omroep (CPB), die vóór de uitspraak van de bibliothecaris van Congres. Sommige openbare stations die niet bij het CPB zijn aangesloten, laten hun streams echter al vallen, volgens Save Our Streams, een groep die zich inzet voor het bevorderen van webradio.
De houding van andere webcasters varieert van dreigend tot uitdagend tot hoopvol.
“Mijn doelen zijn vrij bescheiden. Ik probeer gewoon een fatsoenlijk inkomen te verdienen en geen compromissen te sluiten [muzikale smaak]”, zegt Goldsmith van Radio Paradise, die tientallen jaren in de commerciële radio heeft doorgebracht voordat hij voor zichzelf begon. Zijn vergoedingen onder de nieuwe tarieven zullen ongeveer 120 procent van zijn inkomsten vóór kosten bedragen, voegt hij eraan toe.
Toch heeft Goldsmith vertrouwen in zijn eigen overleving. "Ik ben niet van plan toe te geven aan de angst dat ik die rekening moet betalen [omdat] ik er volledig zeker van ben dat de rede zal zegevieren", zegt hij.
De platenlabels zijn bang dat de parvenu's de oude manier waarop ze geld verdienen zullen verstoren, zeggen Goldsmith en andere Webcasters. Het gevestigde model is om een paar blockbuster-hits te promoten bij gigantische mediaconglomeraten die de meeste radiostations controleren. Webcasting geeft luisteraars keuzes in plaats van in massa geproduceerde, homogene muziek, zo stellen ze.
"Mensen zullen blijven vinden waar ze naar willen luisteren, en we willen er gewoon zijn om in die behoefte te voorzien", zegt Kerry Swanson, assistent-station manager en chief operating officer bij KPLU FM, een NPR-station aan de Pacific Lutheran University in Tacoma, Washington, dat tegelijkertijd webcasts uitzendt op kplu.org. Het jazzstation stond op de vijfde plaats op Arbitron's mei-lijst van de 75 beste webcastkanalen.
De meeste voorstanders van webradio geloven dat de RIAA en haar leden uiteindelijk zullen verdrinken in de internetradio-tsunami. En de RIAA zou zelfs kunnen ontdekken dat haar vrees misplaatst is.
“In de begindagen van [uitzending] radio probeerden [platenmaatschappijen] radiostations te sluiten omdat ze bang waren dat niemand platen zou kopen als ze die in de ether zouden draaien', zegt KPLU's Swanson. "Als we een [bedrijfs]model kunnen uitwerken waarmee streaming artiesten kan blootstellen aan publiek met intense interesses, daar profiteert iedereen van."
Goldsmith van Paradise Radio is het daarmee eens. “Ik geloof echt dat aanbieders van kwaliteitscontent zullen overleven, wat er ook gebeurt met de distributieketen. Kwaliteit zal er altijd toe doen.”