Enkele willekeurige gedachten over de onlangs onthulde iMac van Apple, die zijn poorten aan de achterkant van de behuizing heeft, ongeacht hoeveel slaap beroofde dwaas beweert anders:
* Gaan Tillen: Een van de dingen die ik leuk vond aan de laatste incarnatie van de G4 iMac was de verstelbaarheid. Als u de flatscreen-monitor omhoog en omlaag of heen en weer wilde bewegen, hoefde u hem alleen maar met een vinger aan te passen. Die flexibiliteit beviel me zelfs zo goed dat ik die opnieuw heb gemaakt met mijn PowerBook G4. Als ik in de Macworld kantoor, sluit ik mijn PowerBook aan op een Apple Studio Display dat iMac-achtig boven mijn bureau zweeft dankzij een StudioLift-arm van Innovatieve kantoorproducten.
De nieuwe G5 iMac biedt zeker flexibiliteit op en neer - hij kantelt van 25 graden tot -5 graden, volgens Apples website. Maar er lijkt geen manier te zijn om het scherm heen en weer te bewegen, in plaats van de hele basis te verschuiven. In ieder geval sta ik te popelen om een nieuwe iMac in handen te krijgen, specifiek om te zien hoe verstelbaar het scherm is.
(Mijn baas, Rick, vertelt me dat de nieuwste Cinema Displays van Apple - waar de nieuwe iMacs min of meer op lijken - vrij gemakkelijk draaien. Hij is echter net zo onzeker als ik of die functie is overgenomen in het nieuwe iMac-ontwerp.)
* Snelheidsduivel: We kunnen pas precies zeggen hoe snel deze nieuwe modellen zijn in vergelijking met de oudere iMac Macworld Labs krijgt er een stokje voor, maar ik neem aan dat we een significante prestatie zullen zien verbetering. Afgezien van het feit dat de kloksnelheden zijn verhoogd naar 1,6 GHz en 1,8 GHz (afhankelijk van de configuratie) van 1 GHz en 1,25 GHz en dat de systeembus is verhoogd van 167 MHz naar 600 MHz, de iMac werkt nu op een G5-processor in plaats van op een G4 chippen. Toen Apple de G5 voor het eerst aan zijn Power Mac-lijn toevoegde, Macworld uitgelegd hoe verschillend de twee PowerPC-generaties presteren. Dat artikel uit september 2003 geeft een gedetailleerde uitleg (ga gewoon door naar het gedeelte "A Chip's Story"), maar de Cliff's Notes versie is eigenlijk: snellere kloksnelheden, 64-bits verwerking en een efficiëntere systeemarchitectuur verhogen de prestaties zelfs verder.
* Vergelijkend winkelen: Terwijl we de nieuwe iMacs stapelen op hun oudere G4-power tegenhangers, overweeg dit. Nog maar een paar weken geleden kocht je voor $ 1.299 een 15-inch iMac met een 1 GHz PowerPC G4-chip, 256 MB RAM (met de optie om tot 1 GB toe te voegen), een harde schijf van 80 GB, een Nvidia GeForce4 MX grafische processor en een cd-rw/dvd-rom-combo drijfveer. Vandaag krijg je voor diezelfde $ 1.299 een 17-inch model met een 1,6 GHz G5-chip en een Nvidia GeForce FX 5200 Ultra grafische kaart. De capaciteit van de harde schijf, het optische station en het geïnstalleerde RAM-geheugen blijven hetzelfde (hoewel de nieuwe modellen tot 2 GB geheugen ondersteunen). Ik zou dat een vrij eerlijke upgrade noemen.
Hoewel de low-end iMac zijn prijskaartje van $ 1.299 behoudt, zijn de prijzen voor de andere twee configuraties gedaald. Je krijgt nu een 20-inch iMac met een SuperDrive voor het branden van dvd's en een 1,8-GHz G5-processor voor $ 1.899; de 20-inch flat-panel G4 iMac kost $ 2.199.
* Desktop, Schmesktop - Waar is mijn muziekspeler?: Als u niet zeker weet waar Apple tegenwoordig zijn geld verdient, zou de marketingtekst op de voorpagina elke twijfel moeten wegnemen. Daar wordt de iMac aangekondigd als "van de makers van de iPod". Niet de makers van de originele Mac of van het bedrijf dat een revolutie teweegbracht in personal computing - Apple positioneert zichzelf nu als de iPod bedrijf.
Maar als je een iPod en een nieuwe iMac naast elkaar legt en er lang genoeg vanaf de zijkant naar kijkt, lijken ze wel op elkaar.
Hoe dan ook, dat zijn mijn eerste indrukken van de iMac, na het doornemen van verschillende rapporten. Wat zijn de jouwe?