Bryan Adams heeft het record voor de langstlopende nummer één-single in het VK. Hij heeft vier keer bovenaan de Amerikaanse hitlijsten gestaan. Hij heeft een Grammy en een American Music Award. Dus welke artistieke passie streeft de Canadese rocker na met zijn PowerBook? Fotografie. Het is duidelijk dat Adams niet vastzit in de "zomer van '69"; hij is een 21e-eeuwse Mac-head die zijn PowerBook voor zo ongeveer alles gebruikt. Geen wonder dat hij zijn Mac opneemt als een van de dingen die hij graag bij zich zou willen hebben, mocht hij ooit op een onbewoond eiland stranden - "als ik hem kon aansluiten."
Vraag: Welke Mac gebruikt u momenteel?
A: Ik gebruik een 500 MHz PowerBook G3. Het is eigenlijk mijn hele werkplaats/kantoor/archief/communicator. De laatste tijd gebruik ik het om foto's te retoucheren die ik heb gemaakt voor een modecampagne van de Britse ontwerper John Richmond. Het is zo'n geweldige computer.
V: Welke andere computers heb je gebruikt?
A: De enige andere computer die ik ooit heb gehad, was eind jaren tachtig een Tandy-laptop. Ik gebruikte toen zelfs e-mail, als je het kunt geloven. Vroeger moest je de hoorn van de telefoon uit de houder halen en in een aparte houder stoppen om e-mail door te sturen. Peter Gabriel en Bob Clearmountain waren de enige mensen die ik toen kende die het hadden.
Vraag: Wanneer kreeg je je eerste Mac?
A: Waarschijnlijk eind jaren tachtig of wanneer het Mac Duo Dock-systeem ontstond. Ik had een Duo 230, daarna een Duo 230C. Dat was ook een briljante kleine computer.
Vraag: Wat vind je als muzikant en songwriter van de verspreiding van mp3's?
A: Het is gewoon geavanceerd gemuteerd hoorspel. Ik wou dat ik er nog meer van streek van kon raken, maar dat kan ik niet. Ik ben door de jaren heen zo zwaar gesmokkeld, ik moet gewoon lachen. Mijn platenmaatschappij vertelde me ooit dat er in 1993 twee bootlegs waren bij elke echte platenverkoop van mij op de zwarte markt. Wat kan je doen? De industrie die het cd-formaat heeft gecreëerd, is dezelfde die de kopieermarkt aan het uitbreiden is. Schrijf gewoon goed genoeg nummers zodat je je geen zorgen hoeft te maken over het opstarten.
Vraag: Aan welke projecten werk je momenteel?
A: Foto's voor John Richmond, plus ik heb net tien nummers af voor een nieuw album en ik ga naar Frankrijk om de basistracks daarvoor op te nemen. Ik moet vermelden dat ik elke maand ongeveer een week ergens anders toer.
V: Royalty's uit de verkoop van je fotoboek Gemaakt in Canada ging naar de Canadian Breast Cancer Foundation, en de opbrengst van Toevluchtsoord ging naar een soortgelijk doel in het VK. Waarom ligt dit doel u na aan het hart?
A: Ik deed het voor een vriend van mij die stierf aan borstkanker.
V: Wat is het beste aan een wereldtournee in concert? En wat is het nadeel?
A: Het mooiste is dat we er heel goed in zijn en onze beperkingen kennen. Mijn bemanning is de beste - we zijn als een klein leger dat snel en onder de draad door kan komen en gaan. Het is brilliant. Het nadeel is de urenlange verveling in hotels en luchthavens. Ik vraag me soms af hoe lang ik heb zitten wachten op een optreden... waarschijnlijk de helft van mijn leven.
Vraag: Je speelde afgelopen december voor de paus. Hoe was dat? Heb je hem leren kennen? En gebruikt hij een Mac?
A: De ontmoeting met de paus was heel lief. Op de een of andere manier kan ik me hem niet voor een computer voorstellen, maar er is altijd een kans. Poging [email protected]. Laat me weten of hij reageert.
Vraag: Afgelopen november speelde je met je jeugdhelden, The Who. Hoe was dat?
A: Meer dan ongelooflijk. Het album Wie is de volgende was een cruciaal record voor mij als jonge, aspirant-muzikant. Er is nog steeds geen opname van een band die qua songwriting of performance in de buurt komt van pure rock.
Vraag: Je hebt met veel muziekgrootheden opgetreden. Wie waren het meest memorabel?
A: Nou, je noemde er al een, maar ik zou zeggen Smokey Robinson, John Fogerty, Bonnie Raitt, Tina Turner, en eens vele jaren geleden met Stevie Ray Vaughn in de Bottom Line in New York City.
Vraag: Van alle onderscheidingen die je hebt verdiend, welke betekenen het meest en waarom?
A: Ik geef niets om prijzen, maar mijn moeder is er dol op. Toen ik de Order of Canada [Canada's hoogste onderscheiding voor levenslange prestaties] kreeg, waren mijn ouders erg trots, en ze gelukkig maken is waar het allemaal om draait.