Computertechnologie ligt ten grondslag aan de top drie categorieën van klachten over consumentenfraude die in 2002 bij de Amerikaanse Federal Trade Commission zijn ingediend, waaronder de nummer één klacht: identiteitsdiefstal.
Drieënveertig procent van de 380.000 fraudeklachten bij de FTC in 2002 betrof identiteitsdiefstal, waaronder de diefstal van zakelijke werknemers databases, terwijl 13 procent over internetveilingen ging en 6 procent over internetdiensten of computers, aldus het bureau Woensdag. Geen enkele andere klachtencategorie kwam boven de 5 procent uit.
Ter vergelijking: 4 procent van de klachten ging over sweepstakes en loterijen en 2 procent over gezondheidszorg.
Joanna Crane, manager van het Identity Theft Program van de FTC, zei dat de diefstal van bedrijfsdocumenten een groeiend probleem is, waarbij vaak computernetwerken worden gehackt en gegevens op computerschijven worden gestolen. "Het is veel gemakkelijker voor hen om dat op een schijf mee naar huis te nemen dan op stapels papier", zei ze.
Andere manieren waarop identiteitsdieven technologie gebruiken, zijn onder meer het maken van valse documenten, zoals identiteitskaarten met foto en vervalste cheques. het gebruik van computers of de aankoop van koopwaar online met gestolen creditcards, omdat handtekeningen niet vereist zijn en er geen videocamera's zijn die de transactie.
"(Het internet) heeft het werk van een identiteitsdief vergemakkelijkt," zei Crane. "Het heeft dieven zojuist in staat gesteld om zich beter voor te doen als mensen, en dit anoniem te doen."
In de publicatie van de FTC, "When Bad Things Happen to Your Good Name", identificeert het bureau personal computers als een kanaal voor identiteitsdiefstal. De publicatie raadt mensen aan verschillende stappen te nemen om zichzelf te beschermen tegen computerondersteunde identiteitsdiefstal, waaronder het gebruik van firewalls en antivirussoftware, het vermijden van downloads van vreemden en het weghouden van persoonlijke informatie laptops.
De FTC behandelde in 2001 220.000 fraudeklachten en het dollarverlies dat consumenten toeschrijven aan de fraude die ze meldden, groeide van 160 miljoen dollar in 2001 tot 343 miljoen dollar in 2002.
In 2001 was identiteitsdiefstal goed voor 42 procent van de klachten bij de FTC, terwijl internetveilingen 10 procent voor hun rekening namen, wat in 2002 een lichte procentuele stijging opleverde. Internetdiensten of computers waren in 2001 goed voor 7 procent van de klachten, tegen 6 procent in 2002. Crane merkte op dat hoewel de percentages niet veel veranderden, het totale aantal internetgerelateerde klachten wel aanzienlijk toenam.
De FTC is de belangrijkste instantie voor consumentenbescherming van de Amerikaanse overheid.
In 2002 werden in totaal 102.517 klachten over internetfraude gemeld aan de FTC, wat de consument meer dan 122 miljoen dollar kostte. Veertien consumenten meldden elk een verlies van $ 1 miljoen of meer.
Vijftig procent van de als internetgerelateerd geclassificeerde klachten ging over onlineveilingen. Nog eens 13 procent ging over online detailhandel en 11 procent over internettoegangsdiensten.
J. Howard Beales III, directeur van het Bureau of Consumer Protection van de FTC, schreef de stijging van het totale aantal klachten in 2002 toe aan de FTC's outreach-inspanningen om meer mensen te laten weten waar ze fraude kunnen melden en aan meer partners die zich aanmelden bij de FTC's Consumer Sentinel-frauderapportage databank. Ongeveer 40 procent van de klachten in de database is afkomstig van partners zoals het Office of Inspector General van de Amerikaanse socialezekerheidsadministratie en het Internet Fraud Complaint Center.