Toen ik gisteren thuiskwam van een korte reis, ontdekte ik dat mijn desktop G5 tijdens mijn afwezigheid, een probleem ontwikkeld: ik kon sommige afbeeldingen van mijn digitale camera niet naar mijn iPhoto kopiëren Bibliotheek. In plaats van succes, werd ik begroet met het niet zo prettige bericht dat iPhoto de afbeelding op de schijf "niet kon maken". Na een beetje probleemoplossing, stelde ik vast dat ik een probleem met de harde schijf had, geen iPhoto-probleem. Kortom, de schijf waar mijn iPhoto-bibliotheek zich bevindt, was niet langer beschrijfbaar. Ik kon er bestanden van lezen, maar alle pogingen om ernaar te schrijven mislukten, hetzij via iPhoto of de Finder. Schijfhulpprogramma toonde geen fouten op de schijf, en zelfs een directory-reconstructie met schijf krijger loste het probleem niet op.
Op dat moment had ik geen andere keuze dan de schijf op nul te zetten (met behulp van Schijfhulpprogramma) en mijn bestanden te herstellen vanaf de back-up die ik had gemaakt vlak voordat ik op reis ging. Toen dat klaar was, was de rit weer gelukkig en gezond. Maar dit artikel gaat niet echt over het probleem zelf, maar waarom het slechts een klein probleem was en geen groot probleem (afgezien van het feit dat ik natuurlijk een actuele back-up had).
Schijfpartitionering
Mijn dode drive was slechts een klein probleem, want om eerlijk te zijn was het helemaal geen drive die stierf. Het was in feite een partitie op een schijf. Voor degenen die niet bekend zijn, een partitie is niets meer dan een kleiner stukje van een grotere harde schijf. Hoewel dit de zaken een beetje te simpel maakt, is er voor het besturingssysteem geen verschil tussen a harde schijf en één partitie van een harde schijf - beide verschijnen als afzonderlijke koppelbare volumes voor het systeem.
En aangezien een partitie eruitziet en zich gedraagt als een harde schijf, als je een probleem hebt met een partitie, de probleem is meestal beperkt tot die ene partitie - de rest van de partities op die schijf zal dat zijn prima. Dit is natuurlijk niet in alle situaties waar. Als je een catastrofale storing van de schijf hebt (de voedingseenheid valt uit, de lees-/schrijfkoppen stoppen met bewegen, enz.), dan zal partitioneren helemaal niet helpen. Maar voor de meeste kleine schijfproblemen heeft alleen de getroffen partitie problemen. In mijn geval kon ik, hoewel de iPhoto-partitie volledig was vernietigd, zonder enige problemen lezen en schrijven naar de andere partities op de schijf. U kunt zien hoe OS X partities behandelt door een van mijn Finder-vensters te bekijken:
Zoals je kunt zien, denkt OS X dat ik negen verschillende harde schijven heb aangesloten. Maar door Schijfhulpprogramma te gebruiken, kun je zien dat ik eigenlijk maar twee schijven op mijn systeem heb, met in totaal negen partities over die twee schijven:
Schijfhulpprogramma toont de ware relatie tussen elke partitie en de echte schijf waaraan deze is gekoppeld.
Als dit probleem was gebeurd met een niet-gepartitioneerde schijf, is de kans groot dat ik vele uren zou hebben besteed aan het opnieuw opbouwen van mijn schijf. hele systeem - ik zou waarschijnlijk niet eens in staat zijn geweest om de machine op te starten, aangezien OS X bijna altijd de cache wijzigt bestanden. Ik zou gedwongen zijn om op te starten vanaf een FireWire-schijf, de hele beschadigde schijf op nul te zetten en vervolgens een volledige installatie te herstellen, inclusief OS X, al mijn persoonlijke bestanden, toepassingsvoorkeuren, enz. Maar dankzij partitionering had ik een heel gemakkelijke restauratie van één niet-opstartbare partitie.
Voors en tegens van partitionering
Naast het isoleren van problemen tot één partitie, zijn er nog enkele andere voordelen aan partitioneren:
- Het is een goede manier om meer dan één versie van het besturingssysteem uit te voeren. In mijn geval houd ik twee partities beschikbaar om te testen: oldsystem bevat de volgende versie van OS X en xperimental, die bètaversies bevat van OS X die ik aan het testen ben.
- Het kan goede methoden voor gegevensopslag afdwingen. Omdat partities een vaste grootte hebben, kun je niet zomaar alles in een ervan stapelen zonder na te denken over hoeveel ruimte je in beslag neemt.
- Het kan organisatie helpen. In plaats van een aantal mappen in de map Documenten van mijn gebruiker (of ergens anders) te hebben, gebruik ik partities om de belangrijkste soorten gegevens te scheiden. Zoals te zien is in het bovenstaande Finder-screenshot, heb ik naast mijn testpartities partities voor muziek, video, applicaties (die niet hoeven te leven in /Applications), een aantal opslagpartities voor persoonlijke bestanden en een (tijdelijke) scratch-partitie voor Final Cut Express en DVD Studio Pro projecten. En oh ja, de eigenlijke opstartpartitie natuurlijk (genaamd xtatic ).
- Als je een malafide programma hebt dat constant gegevens naar je schijf schrijft (zonder dat je het weet), zullen partities voorkomen dat dat programma je hele harde schijf vult; het programma zal een fout tegenkomen wanneer het het volume vult waarnaar het schrijft.
- Partities kunnen het mogelijk maken dat totaal verschillende besturingssystemen op dezelfde machine kunnen leven. Als je bijvoorbeeld PowerPC Linux wilt uitproberen, kun je dat doen door eerst een partitie te maken waar het op kan leven.
- U kunt het systeem scheiden van uw gegevens. In mijn geval probeer ik mijn xtatic-partitie te beperken tot strikt systeemgerelateerde bestanden, samen met de applicaties van Apple en applicaties van derden die erop staan in de map /Applications te staan. In het onwaarschijnlijke geval van een groot probleem met OS X, maakt dit het herstelproces veel eenvoudiger: ik heb geen 50 GB aan gegevens om te herstellen, alleen het besturingssysteem en enkele belangrijke toepassingen.
Maar partitioneren is niet alleen maar goed; er zijn ook enkele nadelen:
- Scheidingswanden hebben een vaste maat. Dat geldt natuurlijk ook voor je harde schijf, maar partities maken groottebeperkingen duidelijker, omdat je tijdens het maken een grootte voor elke partitie moet kiezen. Moet uw schijf van 300 GB vijf partities van 60 GB worden? Of een partitie van 150 GB en twee partities van 75 GB? Eenmaal ingesteld, is er geen door Apple geleverde oplossing om de grootte van de partitie te wijzigen zonder gegevens op die partitie te verliezen. Echter, de programma's van derden iPartitie (Coriolis-systemen, $ 44,95) en VolumeWorks (SubRosaSoft, $ 59,95) laat je precies dat doen. Ik heb geen directe ervaring met VolumeWorks, maar dat heb ik wel kies iPartitie als een keuze van de week op macosxhints.com in 2004.
- Partities maken gegevensbeheer complexer. In plaats van alles op één plek te hebben, moet u nadenken over op welke schijf iets kan worden opgeslagen of op welke schijf u iets wilt opslaan.
- Het lijkt mij dat Spotlight (in OS X 10.4 ) is veel langzamer op mijn machine dan op de niet-gepartitioneerde G5 van mijn buddy. We hebben geen empirische tests gedaan, dus dit is op dit moment natuurlijk slechts een gevoel. Misschien heeft het te maken met het feit dat Spotlight te maken heeft met een aantal afzonderlijke indexen op een gepartitioneerd systeem, in plaats van één groot indexbestand op een niet-gepartitioneerd systeem.
Voor mij maakt het voordeel van het niet verliezen van een hele harde schijf vanwege een klein probleem met een deel van de schijf, het gedoe van partitioneren de nadelen meer dan waard. Ik heb heel wat tijd bespaard bij dit laatste incident, en ik geniet echt van de structuur die voortkomt uit het scheiden van mijn systeembestanden van de verschillende soorten gegevensbestanden.
Hoe te partitioneren
Schijfhulpprogramma van Apple biedt de gemakkelijkste manier om uw schijven te partitioneren: start het gewoon, kies het station dat u wilt partitioneren in de linkerkolom en klik op het tabblad Partitioneren. U kunt het pop-upmenu Volumeschema gebruiken om een partitie-instelling te kiezen, of u kunt uw eigen partitie maken.
Zeer belangrijke waarschuwing
Partitioneren van uw schijf zullen ervoor zorgen dat alle gegevens erop worden gewist! Als u overweegt om te partitioneren, maak dan een zeker dat je een actuele back-up hebt, En dat u vanaf die back-up kunt herstellen! Als u niet naar deze waarschuwing luistert, wordt u heel erg boos als al uw gegevens verloren gaan *poef!*
Conclusie
De vraag 'opdelen of niet' zal altijd een beetje controversieel zijn - sommigen zien het als een must, anderen zien het als een waarom. Voor mij biedt partitionering echter een goed beschermingsplan tegen een lang en pijnlijk herstelproces, dus ik zie het als de moeite waard.