Richard Scarry's Wat doen mensen de hele dag was een van de baanbrekende boeken uit mijn jeugd. Er was iets aan het bladeren door pagina na pagina van antropomorfe dieren die de post en rijden in brandweerwagens en werkzaam in andere beroepen die tot mijn jeugdige verbeelding spraken. En dus was ik opgewonden toen ik dat hoorde De drukke stad van Richard Scarry was aangekomen in de App Store. Zo'n app zou niet alleen betekenen dat een geliefd artefact uit mijn jeugd een nieuw leven zou kunnen vinden in de digitale wereld, het zou me ook in staat stellen om iets waar ik als kind van hield door te geven aan mijn eigen dochter.
Helaas zowel Busytown als de voor iPad geoptimaliseerde versie Drukke stad HD blijken de grootste teleurstelling te zijn voor een geliefde jeugdinstelling sinds ik hoorde dat ik nooit deel zou kunnen uitmaken van het live studiopubliek voor De Muppetshow. Onhandige navigatie, betreurenswaardige productiebeslissingen en game-uitdagingen die allesbehalve blijken te zijn uitdagend zorgen voor een matig aanbod voor kinderen, ongeacht welk iOS-apparaat je gebruikt om te spelen Het.
In Busytown moet je specifieke objecten vinden in verschillende omgevingen. Selecteer bijvoorbeeld de scène Keuken en u wordt misschien verteld dat u een taartvorm moet zoeken tussen andere verspreide keukenaccessoires. Tik op het verkeerde object en Busytown vermeldt gewoon wat je in plaats daarvan hebt getikt: een 'snijplank', bijvoorbeeld, of een "deegroller." Maar tik op het juiste object en te midden van een fanfare feliciteert de game je met het voltooien van de taak. Sommige objecten hebben animaties die je activeert door erop te tikken: tik op de kraan in de scène Badkamer en er komt water uit. Op het eerste gezicht lijkt het een ideale manier om kleuters en kleuters te vermaken.
Maar voordat je op objecten gaat jagen, moet je in Busytown een Richard Scarry-personage uitkiezen, een naam geven en aankleden. Hier krijg je de eerste hint van de navigatieproblemen die de game teisteren. Busytown toont drie dieren op het scherm Kies een personage. De vijfjarige met wie ik het spel testte, dacht dat dit haar enige drie opties waren. Ze realiseerde zich niet dat er andere opties beschikbaar waren met een veegbeweging in beide richtingen. Hetzelfde gebrek aan navigatie-aanwijzingen doet zich voor wanneer het tijd is om uw dier aan te kleden en een naam te geven. (Over namen gesproken, je kunt alleen kiezen uit de tientallen opties die Busytown biedt; je kunt je eigen naam niet opgeven, wat mijn vijfjarige tester erg boos maakte.)
De navigatieproblemen houden daar niet op. Nadat je het object hebt gevonden waarnaar je op zoek bent, is het onduidelijk hoe je verder moet gaan naar een nieuw scherm. onderkant zijn niet gelabeld, en de plaatsen waar ze je naartoe brengen wanneer erop wordt getikt, zijn niet zo intuïtief, vooral niet voor kinderen. Als je dezelfde scène die je net hebt voltooid opnieuw wilt afspelen, bijvoorbeeld een ander object in de brandweerkazerne zoeken, heb je twee tikken nodig om terug te keren naar de scène. Dat lijkt geen efficiënte manier om door Busytown te navigeren, en ik kan me voorstellen dat het veel kinderen zal frustreren.
De vijfjarige die het spel voor mij testte, leek het leuk te vinden om op objecten te jagen, hoewel het de moeite waard is om op te merken dat ze er niet bepaald op aandrong om Busytown te blijven spelen. (In feite vroeg ze na een tijdje of ze kon stoppen.) Het probleem kan zijn dat Busytown zijn scènes in grote mate - sommige objecten bevinden zich misschien op een andere plaats, maar het is vrij eenvoudig om die schommel op de te herkennen Speelplaats. Als u dezelfde scène opnieuw afspeelt, wordt u waarschijnlijk gevraagd om steeds weer hetzelfde object te vinden. Ik heb vier keer achter elkaar de instelling Badkamer geselecteerd; drie van die keren wilde Busytown dat ik het zeepbakje zou zoeken. Tot slot, hoezeer kinderen ook zullen genieten van de tamtam die er gebeurt wanneer ze een object vinden, ik kan het niet helpen dat ik het gevoel heb dat ze het misschien leuk vinden om prestaties te ontgrendelen en badges te verdienen. Busytown lijkt niet echt bij te houden hoe goed je bent in het vinden van objecten.
Hoe verrukkelijk de Richard Scarry-illustraties en de incidentele animaties van de app ook zijn, de audio van Busytown doet echt afbreuk aan de ervaring. De app gebruikt kinderstemmen om je te vragen objecten te zoeken, maar er is meestal een merkbare pauze tussen het "Wil je me alsjeblieft helpen het te vinden" en de naam van het object. Ontwikkelaar Nacht- en dagstudio's vertelde me dat het doel was om voice-overs van verschillende kinderen van verschillende leeftijden op te nemen, en ik kan dat gevoel waarderen. Helaas verandert dit niets aan het feit dat de schokkerige audio Busytown een uitgesproken amateuristisch gevoel geeft.
De illustraties vullen het hele iPad-scherm in Busytown HD, maar ze zijn niet verkleind om op het scherm van de iPhone te passen, dus je zult veel moeten pannen en scannen op dat kleinere apparaat. Ik vond het niet zo erg, omdat ik vond dat het een uitdagend element toevoegde aan het jagen op objecten, maar kleinere kinderen vinden het krappe scherm misschien een beetje frustrerend.
Om eerlijk te zijn tegenover Busytown, dit is een 1.0-release en ik ben veel apps tegengekomen die de knikken in volgende updates gladstrijken. (Zoek niet verder dan een ander geliefd boek uit mijn jeugd, Het monster aan het einde van dit boek. De oorspronkelijke release zat vol problemen; verschillende updates later is het de favoriete iPad-app van mijn dochter en wordt het bijna constant gespeeld in het Michaels-huis.) Nacht & Day Studios belooft veranderingen in toekomstige versies om de missies uit te breiden, en dat zou een grote bijdrage kunnen leveren aan verbetering Drukke stad.
Die verbeteringen zijn hard nodig. Hoe graag ik de iPad- of iPhone-versies van Busytown ook leuk zou vinden - en ze met mijn dochter wil delen - de 1.0-releases zijn gewoon niet geschikt voor snuiftabak.
[Philip Michaels is de redacteur van Macworld.com.]