Zoals ik in mijn laatste column heb uitgelegd, heb ik een missie: het web naar mijn grootmoeder brengen. Ze is een beginnende computergebruiker die een nitroverbrandende IBM Thinkpad gaat gebruiken om het internet uit de lucht te halen, zodat ze buiten op haar terras kan zitten en me kan e-mailen over hoe mooi het weer in het zuiden is. De Thinkpad draait op Linux, dus als ik haar bezoek, hoef ik geen tijd te besteden aan het verwijderen van adware, spyware en virussen van haar computer. En het maakt haar niet uit welk besturingssysteem de notebook gebruikt, wat ik prima vind. Ze hoeft niet na te denken over haar besturingssysteem, dat is mijn taak.
Ik schakelde over van Red Hat naar Mandrake Linux op mijn machines, kort nadat Mandrake's distributie voor het eerst op internet verscheen in 1999. Op dat moment nam Mandrake in feite het product van Red Hat, paste verschillende bugfixes en diverse tweaks toe, voegde de KDE-desktop toe en noemde het Mandrake Linux. (Voor het geval je het je afvraagt, dit was allemaal volkomen legaal. De software is Vrij.)
Op dat moment liep KDE lichtjaren voor op Gnome vanuit een "wat kun je ermee doen?" perspectief, vooral omdat het KDE-team een grote voorsprong had. Dus voor een nieuweling was het kiezen van Mandrake boven Red Hat een beetje een slam-dunk.
Maar dat was toen. Als je nu op zoek bent naar een vriendelijke Linux-desktop, heb je Lycoris, Mandrake, SuSE en Xandros om naar te kijken, en dat zijn slechts de grote spelers. Je hebt ook Lindows om te overwegen, als je het idee hebt om elk jaar te betalen voor het voorrecht om software te downloaden (grotendeels gratis) van het Lindows Click-N-Run Warehouse.
Wat is goed voor oma?
Het is de interface, dom
De beste manier om een distributie voor een beginner te kiezen, zo blijkt, is achteruit te werken. Wat wil ik dat oma doet zien wanneer haar pc opstart?
Dankzij de geweldige Garnoom project, heb ik wat gespeeld met pre-releases van Gnome 2.6, en ik denk dat ik een gebruikersinterface heb gevonden waar oma dol op kan zijn. (Garnome biedt een geautomatiseerde manier om ontwikkelingsversies van de Gnome-desktop te downloaden en te compileren. Je laat het los en het besteedt de volgende uren aan het opzuigen van je bandbreedte en vervolgens je CPU-gebruik, terwijl het steeds meer code naar beneden haalt en compileert voor gebruik op je systeem. Als alles goed is, logt u, wanneer het proces is voltooid - misschien de volgende ochtend - in op een nieuwe, nieuwe kabouter.)
Zoals ik al zei, oma heeft geen ervaring met pc's. Elk concept dat aan haar wordt voorgesteld, zal nieuw zijn, dus hoe gemakkelijker die concepten te verteren zijn, hoe beter; hoe meer verwant met de echte wereld die oma al bijna een eeuw kent, hoe beter. Ik wil niet dat ze ooit de woorden 'hiërarchisch bestandssysteem' hoort. Maar ze kan bestanden in mappen plaatsen. Dus ik wil een interface die de meest pure, consistente, onvervalste ervaring met bestanden en mappen biedt die ik kan vinden.
Voer Gnome-versie 2.6 in, die deze week goud werd. In deze release is Nautilus, de Gnome-bestandsbeheerder, herwerkt om te voldoen aan een gebruikersinterface-paradigma dat bekend staat als "ruimtelijke oriëntatie.” Dit betekent dat Nautilus in Gnome 2.6 standaard werkt en zich gedraagt als de klassieke Macintosh Vinder. (A bekend artikel over dit onderwerp bij Ars Technica, waarbij erop werd gewezen hoe Apple de ruimtelijke oriëntatie in Mac OS X liet vallen, speelde een belangrijke rol bij het aanwakkeren van het nieuwe werk aan Nautilus.)
Onveranderlijke mappen
Microsoft Windows XP en eerdere versies van Gnome hebben een browserachtige benadering van bestandsbeheer: mapvensters hebben Knoppen Vooruit en Terug, evenals een adresveld dat kan worden gewijzigd om de inhoud van een ander scherm weer te geven map. Terwijl u door uw bestandssysteem navigeert, gebeurt alles in dat ene venster. De vensters van Nautilus hebben hun adresveld verloren in Gnome 2.6, en terwijl u door uw mappenboom bladert, verschijnt elke map in een eigen venster. Voor een hoofdgebruiker kan dit aanvoelen als een stap achteruit, en daarom wordt de oude "file browsing"-modus van Nautilus behouden als een optie in Gnome 2.6.
Nautilus 2.6 brengt ook het concept van "Plaatsen" naar de Gnome-desktop. Elk mapvenster heeft een Plaatsen-menu met een lijst van veelgebruikte systeemmappen zoals Thuis, Computer, Sjablonen en Prullenbak; door op een item te klikken, wordt die map geopend. Het menu Plaatsen heeft ook een vermelding voor CD Creator, die u naar het ingebouwde hulpprogramma voor het branden van cd's van Nautilus leidt.
Ik hou van dit Places-idee - het biedt een alomtegenwoordige manier om snel bij belangrijke dingen te komen. Of in ieder geval een eerste stap in die richting. Het is jammer dat de mappen in het menu Plaatsen niet verschijnen in de nieuwe dialoogvensters Openen en Opslaan als debuut in alle Gnome-apps in versie 2.6. Een consistente benadering van bestandsnavigatie zou zijn geweest Leuk.
Oma de cutting edge geven
Als het plan is om oma een superruimtelijke Gnome 2.6-desktop te geven, dan moet ik ofwel wachten op een distributie om het op te nemen, of het zelf compileren. Als ik de eerste route volg, wordt oma waarschijnlijk een Mandrake-gebruiker, net als ik, omdat Mandrake de neiging heeft om de meest vooruitstrevende van alle mainstream te zijn distributies en zal ongetwijfeld de eerste zijn met Gnome 2.6. Toen Gnome 2.4 afgelopen herfst werd uitgebracht, nam Mandrake het snel op in versie 9.2 van zijn verdeling. SuSE heeft daarentegen zojuist Gnome 2.4 toegevoegd met zijn recente 9.1-release.
Mandrake 10.0 is zojuist in de "Community" (oftewel "openbare test") release gekomen en zal over twee maanden worden afgerond; het is de eerste van de grote distributies die de nieuwe Linux-kernel bevat, nu in versie 2.6. En jongen, is mijn Mandrake 10.0-box snel en responsief. De kernel-geeks beloofden ons een merkbare prestatieverbetering met versie 2.6, en anekdotisch kan ik zeggen dat ze hebben geleverd. Het reactievermogen van het systeem is veel verbeterd, vooral als er veel gebeurt.
Is Mandrake 10.0 perfect? Geenszins. De printerconfigurator is een nachtmerrie en de tool voor het afhandelen van lettertypen is nu al voor verschillende releases gedeeltelijk kapot. En - wee mij! - Gnome 2.6 maakt geen deel uit van Mandrake 10.0. Ik zit vast met wachten op de volgende release (die waarschijnlijk komend najaar zal verschijnen) of met het zelf samenstellen; en tot nu toe kan ik Garnome niet aan het werk krijgen op een Mandrake 10.0-box.
Er is nog veel werk aan de winkel; maar ik heb oma's toekomst gezien, en het is Gnome 2.6. Denk je dat ik gek ben? Heeft u suggesties om oma goed op te zetten? Stuur me wat e-mail. Ik zal in mijn volgende column nog een update geven over het Linux for Grandma-project. Tot die tijd, wees zo vrij als je kunt.