Er is deze maand voor ieder wat wils, met camera's die variëren van een compacte compact point-and-shoot tot een full-size digitale SLR (D-SLR).
De enige point-and-shoot camera in de groep is de Nikon Coolpix 3700. Dit is de eerste camera van Nikon die gebruik maakt van Secure Digital (SD) geheugenkaarten, en hij heeft een autofocus-hulplamp die de camera helpt de scherpstelling te vergrendelen bij weinig licht - een functie die zelden wordt aangetroffen op Nikons. Twee opvallende kenmerken van de 3700 zijn een prachtig LCD-scherm en een spraakgestuurde zelfontspanner. De beeldkwaliteit is erg goed, hoewel de automatische ISO-boost visuele ruis aan afbeeldingen kan toevoegen. Rode ogen zijn ook een probleem; dit is gebruikelijk bij compactcamera's.
Wil je een camera met een groothoeklens, dan is de Olympus C-5060 Wide Zoom de moeite waard. Het biedt een 4x zoomlens die begint bij 27 mm - je zult dit niet vaak zien in de digitale wereld. De beeldkwaliteit is erg goed, maar de ruisniveaus zijn hoger dan normaal (het verlagen van de verscherping in de camera helpt ruis te verminderen). De lange batterijduur en het responsieve autofocussysteem zijn ook opmerkelijk.
Een van mijn favoriete ultrazoomcamera's van vorig jaar was de Panasonic Lumix DMC-fZ1 (; oktober 2003). Maar de twee belangrijkste problemen die ik ermee had, waren de lage resolutie en het gebrek aan handmatige bediening. Panasonic heeft de DMC-fZ1 geüpdatet. Een geweldig nieuw model, de Lumix DMC-fZ10, heeft nog steeds die geweldige f2.8, 12x zoom Leica-lens met optische beeldstabilisatie, maar deze nieuwe camera heeft 4 megapixels en volledig handmatige bediening. De superlens en indrukwekkende burst-modi maken de DMC-fZ10 tot een uitstekende keuze voor actiefotografie. Mijn grootste klacht betreft hoe het werkt (of beter gezegd, hoe het niet werkt) bij weinig licht: het is moeilijk om scherp te stellen en de elektronische zoeker kan te donker zijn om te zien.
De Dimage A1, van Konica Minolta, heeft ook beeldstabilisatie, maar in plaats van dat het mechanisme in de lens zit, is het onderdeel van de CCD zelf. De f2.8-f3.5, 7x zoomlens van de A1 is niet zo indrukwekkend als de lens op de DMC-fZ10, maar je krijgt een extra megapixel resolutie en veel handmatige bediening. De A1 levert ook geweldige prestaties, zonder vertragingen tussen opnamen, zelfs in Raw- of TIff-modus. In tegenstelling tot de elektronische zoeker (EVf) op de meeste camera's, kan de EVF van de A1 bij weinig licht worden bekeken. De lithium-ionbatterij van de A1 gaat ook lang mee. Net als bij sommige van de andere camera's die ik heb genoemd, zijn de beelden van de A1 enigszins luidruchtig, maar verder uitstekend.
Een andere 5 megapixel ultrazoom camera is de HP Photosmart 945. Waar de Dimage A1 zich richt op prestaties en handmatige bediening, is de Photosmart ontworpen voor gebruiksgemak. van het ingebouwde helpsysteem tot de HP foto- en beeldbewerkingssoftware, de Photosmart 945 is een lichtend voorbeeld van een camera die iedereen kan gebruiken. Ik vind het vooral leuk hoe je foto's kunt selecteren om via e-mail te verzenden of af te drukken - rechtstreeks in de camera. Een andere coole functie is de digitale flitser, die details in onderbelichte delen van foto's naar voren brengt. Net als bij de Dimage A1 is de elektronische zoeker van de 945 bruikbaar bij weinig licht. De nadelen zijn echter onder meer lage schrijfsnelheden, een gedateerde filmmodus en een redelijk nutteloze burst-modus.
Als je extra zoomkracht wilt in een camera op zakformaat, moet je de Pentax Optio 555 overwegen. Het biedt een 5-megapixel CCD en een 5x zoomlens, handmatige bediening en een lange batterijduur, allemaal ondergebracht in een metalen behuizing die je overal mee naartoe kunt nemen. Ook beschikt de camera over unieke digitale kleurenfilters en een modus voor het maken van 3D-beelden. Net als de Olympus C-5060 maakt de Optio 555 goede maar veel ruis. En net als de Nikon Coolpix 3700 heeft de 555 problemen met rode ogen.
Als 5 megapixels niet genoeg is, hoe klinkt 8 dan? De Sony Cyber-shot DSC-f828 heeft zowat alle toeters en bellen die je maar kunt bedenken, en nog wat. Er zijn foto's met een zeer hoge resolutie voor nodig, maar ze bevatten veel paarse randen, vooral gezien de 7x Zeiss T-lens van de camera. In de meeste gevallen zijn de prestaties erg goed, behalve in de Raw-modus, waar de camera enkele seconden vastloopt terwijl het bestand op de geheugenkaart wordt opgeslagen. Over geheugenkaarten gesproken, de DSC-f828 kan Memory Sticks en Compactflash-kaarten gebruiken (inclusief IBM Microdrives). De DSC-f828 is een omvangrijke camera met een uniek roterend lensontwerp waarmee u opnamen kunt maken vanuit ongebruikelijke hoeken, bijvoorbeeld boven een menigte. Noch de meegeleverde Pixela ImageMixer-software, noch de Raw-conversiesoftware is OS X native (Sony belooft dat er een Mac-versie beschikbaar zal zijn tegen de tijd dat u dit leest; in de tussentijd zal de Camera Raw-functie van Adobe Photoshop het lukken). De DSC-f828 is echter compatibel met iPhoto.
De Olympus E-1 digitale SLR maakt gebruik van de nieuwe Four Thirds-standaard, die is ontworpen met Kodak en Fuji. Omdat het een geheel nieuw systeem is, moet u nieuwe lenzen kopen - een probleem voor de professionals die Olympus probeert te lokken. Hoewel de resolutie van 5 megapixels van de Olympus E-1 lager is dan die van andere camera's in zijn prijsklasse, overtreft hij ze op gebieden als continu-opnamen en bouwkwaliteit. De beeldkwaliteit is uitstekend, al waren sommige van mijn testfoto's iets onderbelicht. De Olympus E-1 heeft een hightech ultrasoon stofverwijderingssysteem, dat de meeste D-SLR-gebruikers zullen waarderen. Deze camera is een goede keuze als je maar een kleine lenscollectie hebt, of als je net begint met je eerste spiegelreflexcamera. ik