Hoe veilig is uw smart-tv?

• Toegang tot ingebouwde camera's (in oudere tv's)
• Bestanden die op de televisie zijn opgeslagen in het geheugen van de tv of op een aangesloten opslagapparaat.
• Persoonlijke en financiële informatie in services zoals Amazon.
• Sociale en communicatie-apps zoals Facebook.

Hackers zijn echter niet uw enige zorg. Samsung lanceerde een paar jaar geleden een reeks smart-tv's en introduceerde een privacybeleid dat sprak informatie "zal een van de gegevens zijn die worden vastgelegd en verzonden naar een derde partij door uw gebruik van Voice Herkenning". Klanten waren begrijpelijkerwijs niet tevreden met het idee dat hun tv's 24 uur per dag naar hen luisterden.

Het bleek dat alle spraakopdrachten naar een externe server werden gestuurd voor analyse en interpretatie, omdat de tv's niet genoeg verwerkingskracht hadden om de taak alleen aan te kunnen; het oorspronkelijke, vaag geformuleerde privacybeleid van het bedrijf maakte dit echter niet duidelijk.

Toch zorgde dit, in combinatie met het altijd aanwezige risico op hacking, ervoor dat mensen hun smart-tv's loskoppelden. Het is eigenlijk een haalbare optie, afhankelijk van uw thuismedia-instellingen. In feite is een aangesloten tv misschien niet nodig, afhankelijk van uw media-eisen.

Dit is waar de voor- en nadelen van het verbonden houden van een smart-tv een beetje moeilijker te beantwoorden zijn. Zodra een apparaat online gaat, is het potentieel kwetsbaar - en uw tv is daarop geen uitzondering. U moet echter overwegen of snode types wel of niet geïnteresseerd zouden zijn om in uw tv te kraken.

Dingen zijn in de loop der jaren verbeterd. Samsung maakt nu een punt van beveiligingsfuncties benadrukken in hun tv's, bijvoorbeeld. Maar beveiligingen zoals antivirussoftware van derden die u voor uw pc kunt krijgen, is niet echt beschikbaar voor smart-tv's.

Dus ja, tv's kunnen worden gecompromitteerd en ze staan ​​vol met persoonlijke informatie die verleidelijk kan zijn voor cybercriminelen. Of ze zich er echt druk over willen maken, is echter een ander verhaal. Waarom? Omdat hackers de neiging hebben om achter grote doelen aan te gaan die een grote hoeveelheid gegevens opleveren. Dingen zoals:

• Bedrijfsservers die gebruikersinformatie opslaan
• Creditcardmaatschappijen
• Online diensten en servers voor sociale media.

Individuele aanvallen zijn er over het algemeen om de gebruiker af te persen, persoonlijke informatie te stelen of gewoon hun leven moeilijk te maken. Als je kijkt naar gegevens die zijn opgeslagen op een smart-tv in vergelijking met een gameconsole, smartphone of pc, lijkt de tijd en moeite die nodig is om een ​​kleine cache met details te kraken onpraktisch.

Is Android een probleem?

Een mogelijke zorg is de introductie van het Android-besturingssysteem (OS) in sommige smart-tv's. Dit zou het theoretisch gemakkelijker kunnen maken voor hackers die erin zijn geslaagd om smartphones te kraken en tabletten. Ondanks het feit dat we een aantal tv's van Sony, TCL en andere kleinere merken hebben gezien, hebben we geen bewijs gezien van Android-exploits.

Stemassistent - vriend of vijand?

Vrijwel elke nieuwe tv heeft een digitale assistent die je activeert met spraakopdrachten, zoals Google, Alexa of Bixby. Deze moeten niet worden verward met spraakopdrachten die worden gebruikt om de tv te bedienen (hoewel ze dat ook kunnen doen). In plaats daarvan worden ze vaak gebruikt om tijd te besparen voor online vragen of opdrachten, b.v. "Ok Google, speel Stranger Things" op Netflix." U kunt ze ook gebruiken om andere slimme apparaten in uw netwerk te bedienen, bijvoorbeeld "Alexa, zet de lichten."

Behandel deze met hetzelfde beveiligingsniveau als uw telefoon of een op het netwerk aangesloten draadloze luidspreker. Denk na over uw woorden en probeer niet te veel persoonlijke informatie te verstrekken terwijl u uw tv vraagt ​​om pizza te bestellen.

Zorg ervoor dat u ook de standaardinstellingen controleert, want de meeste merken laten u deze aanpassen op basis van uw behoeften. Nieuwe Sony-tv's luisteren bijvoorbeeld standaard altijd mee. Je kunt dit echter uitzetten, zodat Google Assistant pas wordt geactiveerd als je op de bijbehorende knop op de afstandsbediening drukt. U kunt deze functies ook helemaal uitschakelen, maar de stappen om dit te doen verschillen per merk en model. U vindt deze informatie in de handleiding of online.

Je hebt waarschijnlijk wel een paar verhalen gehoord over hackers die webcams binnendringen om rond te kijken in je huis en ja, dit zou technisch gezien ook op tv's kunnen gebeuren. Het is echter meer dan twee jaar geleden dat er een smart-tv met ingebouwde camera door onze laboratoria is gekomen.

Als je een oudere tv met webcam hebt, kun je deze uitschakelen door:

• De hoes naar beneden schuiven
• Draaien naar een muur
• Taping over de lens (een laatste alternatief als de eerste twee opties niet beschikbaar zijn).

Spraakopdrachten zijn nog steeds beschikbaar op veel modellen, maar u kunt deze functie op de meeste tv's deactiveren als u zich zorgen maakt over nieuwsgierige oren die meeluisteren. Als de afstandsbediening een ingebouwde microfoon heeft, probeer deze dan te vervangen door een model van een andere fabrikant dat geen spraakopdrachten ondersteunt.

Voordat smart-tv's mainstream waren, werden apparaten zoals gameconsoles (PlayStation, Xbox, Nintendo) en mediahubs (Apple TV) gebruikt om inhoud te streamen. Hoewel deze apparaten populair blijven, is het niet ongebruikelijk dat pc's zijn aangesloten op tv's of dat mensen inhoud streamen vanaf hun smartphones en tablets naar het grote scherm via apparaten zoals Google Chromecast of de gepatenteerde ingebouwde cast-functionaliteit de televisie in.

Als je een van deze apparaten gebruikt voor het grootste deel van je streaming, wil je misschien overwegen waarom je je tv ook 24/7 of zelfs helemaal niet met internet hebt verbonden. Als je echter dezelfde set apps op je tv en een apparaat zoals een PlayStation 4 (PS4) gebruikt, kun je overwegen om tussen de twee te kiezen. De beslissing komt neer op twee punten:

• Software/service-opties
• Voorkeursinterface

De meeste entertainment-apps op je smart-tv – zoals Netflix, Stan en free-to-air catchup-services – zijn te vinden op mediahubs en consoles. Er kunnen kleine variaties zijn in functies, menu's en functies, maar de inhoud zal over het algemeen overeenkomen.

Externe apparaten kunnen meestal ook veel meer - de PS4 ondersteunt videogames, dvd's en Blu-ray bijvoorbeeld, terwijl Apple TV het veel gemakkelijker maakt om content tussen Apple te synchroniseren en te streamen apparaten.

Bijna elk apparaat en programma dat met internet is verbonden, slaat gegevens op een of andere externe server op. Helaas is dat de aard van de verbonden wereld, en de afweging voor het gemak van hightech gadgets kan uw digitale privacy zijn. Hoeveel hiervan je wilt tolereren in ruil voor de gemakken die worden geboden door apparaten die altijd online zijn, is aan jou.

Als u uw tv als het primaire entertainmentapparaat gebruikt om toegang te krijgen tot mediastreamingservices, moet u deze verbonden houden met internet. Volg dezelfde beveiligingsstappen als op een computer of smartphone:

• Gebruik geen "eenvoudige" of "snelle" configuratie bij het activeren van een nieuw apparaat. Zoek naar 'aangepaste instellingen' waarmee u individuele privacyfuncties kunt in- of uitschakelen.
• Zoek naar een verkorte versie van het privacybeleid en lees de opmerkingen wanneer fabrikanten of ontwikkelaars een software-update uitbrengen.
• Download geen software die er verdacht uitziet. Dit is vooral belangrijk omdat antivirussoftware niet echt beschikbaar is voor smart-tv's.
• Voeg authenticatie in twee stappen toe aan apps waarvoor aanmelding is vereist, als deze beschikbaar is.

Maak indien mogelijk ook verbinding met het netwerk via Ethernet. Het is veel moeilijker voor hackers om in te breken in een bedrade verbinding in vergelijking met wifi.

Hoewel je je smart-tv waarschijnlijk niet 24/7 met internet hoeft te verbinden, moet je om de paar maanden inloggen, omdat tv-fabrikanten vaak belangrijke systeemupdates en beveiligingspatches uitbrengen.