Η αυξημένη δέουσα επιμέλεια για τη διαχείριση του κινδύνου αλλεργιογόνων προσθέτει στο υψηλότερο κόστος του Gluten Free Weet-Bix, λέει η Sanitarium.
Ένας αυξανόμενος αριθμός αυστραλιανών εστιατορίων και καφέ προσφέρουν επιλογές χωρίς γλουτένη.
ο Κώδικας προτύπων τροφίμων Αυστραλίας Νέας Ζηλανδίας απαιτεί η γλουτένη να δηλώνεται στις ετικέτες όποτε υπάρχει ως συστατικό ή συστατικό προσθέτων τροφίμων ή βοηθητικών επεξεργασίας.
Ο κώδικας απαιτεί επίσης ότι εάν οι κατασκευαστές και οι παραγωγοί τροφίμων ισχυρίζονται ότι τα τρόφιμα και τα προϊόντα είναι «χωρίς γλουτένη» στη συσκευασία ή την εμπορία, τα τρόφιμα δεν πρέπει να έχουν «ανιχνεύσιμη γλουτένη».
Στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, "χωρίς ανιχνεύσιμη γλουτένη" ή όριο ανίχνευσης 0,5 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) σε τρόφιμα με ετικέτα χωρίς γλουτένη έρχεται σε αντίθεση σημαντικά με τους περισσότερους άλλους διεθνείς κώδικες τροφίμων, οι οποίοι απαιτούν τα τρόφιμα χωρίς γλουτένη να περιέχουν λιγότερο από 20ppm γλουτένης.
(Σε γενικές γραμμές, μια καθημερινή διατροφή 500g τροφής, 1ppm ισοδυναμεί με 0,5mg, η ποσότητα στο 1/5000 μιας φέτα ψωμιού αλεύρι σίτου που περιέχει 2,5g γλουτένης.)
Πρόσφατη μελέτη θέτει αμφιβολίες
Μια μελέτη του 2018, που δημοσιεύτηκε στην Ιατρική Εφημερίδα της Αυστραλίας, εξέτασε 256 από τα πιο συχνά αγοράζοντα προϊόντα της Αυστραλίας χωρίς γλουτένη, συμπεριλαμβανομένων των ζυμαρικών, των δημητριακών και του ψωμιού χωρίς γλουτένη.
Διαπίστωσε ότι έως και το 3 τοις εκατό αυτών των προϊόντων δεν πληρούσαν τις αυστηρές εθνικές προδιαγραφές τροφίμων «χωρίς ανίχνευση γλουτένης».
«Ενώ η περιεκτικότητα σε γλουτένη ανά τυπική μερίδα τροφής ήταν γενικά χαμηλή, τα 3 mg γλουτένης ανά μερίδα [που βρέθηκαν σε δείγμα] τα ζυμαρικά «χωρίς γλουτένη» θα μπορούσαν να είναι επιβλαβή [για τους Coeliacs], ειδικά αν καταναλώνονται συχνά », ανέφεραν οι ερευνητές καταλήγω.
Αυτό συσχετίζεται με τα ευρήματα σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή Geoffrey Forbes, γαστρεντερολόγο και κλινικό καθηγητή από τη Σχολή Υγείας και Ιατρικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας, οι οποίοι έλεγξαν για ανιχνεύσιμη γλουτένη σε εισαγόμενα προϊόντα με επισήμανση χωρίς γλουτένη.
Ανακάλυψε ότι ενώ το επίπεδο γλουτένης που ανιχνεύτηκε ήταν λεπτό (<1,5ppm), αυτά τα τρόφιμα δεν συμμορφώνονταν με τα αυστραλιανά πρότυπα διατροφής "χωρίς ανιχνεύσιμη γλουτένη".
Αν και υπήρχε η επιθυμία της βιομηχανίας τροφίμων να χαλαρώσει τον κώδικα χωρίς γλουτένη στην Αυστραλία σε 20ppm, το Forbes υποδηλώνει ότι τα αυστηρά όρια της Αυστραλίας στη γλουτένη στα προϊόντα που ισχυρίζονται ότι είναι «χωρίς γλουτένη» παραμένουν σταθερά, αλλά αλλάζουν ελαφρώς για να διασφαλιστεί ότι μπορούν να τηρηθούν ρεαλιστικά από τους παραγωγούς και τους κατασκευαστές τροφίμων.
Μια περίπτωση αναθεώρησης του προτύπου
"Συνιστούμε στις αρχές να αναθεωρήσουν το ισχύον αυστραλιανό πρότυπο GF για μη ανιχνεύσιμη γλουτένη σε 1ppm, καθώς δεν είναι πρακτικό ή λογικό για τη βιομηχανία να συμμορφώνεται με τα αυστηρότερα πρότυπα », αναφέρει στο δικό του μελέτη.
«Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς να μετρήσεις το μηδέν. Παλιά, πριν από 25 χρόνια, το σημείο κοπής ήταν 30ppm, οπότε οτιδήποτε λιγότερο από αυτό ήταν «χωρίς ανιχνεύσιμη γλουτένη».
"Καθώς ο χρόνος περνάει, η ικανότητα των εργαστηρίων να μετρούν πραγματικά μικρότερες και μικρότερες ποσότητες γλουτένης έχει βελτιωθεί και τώρα το σημείο κοπής μειώνεται στα 1, 2, 3, 4, 5ppm."
Ορισμένες ετικέτες τροφίμων χρησιμοποιούν δηλώσεις «μπορεί να περιέχουν» ή «μπορεί να υπάρχουν» σχετικά με ορισμένα αλλεργιογόνα, όπως «μπορεί να περιέχουν σιτάρι».
Αυτά υποδηλώνουν ότι το προϊόν μπορεί να έχει μολυνθεί κατά τη διαδικασία παραγωγής ή κατά τη μεταφορά και είναι εθελοντικό και όχι υποχρεωτικό.
Ο πραγματικός κίνδυνος μόλυνσης θα ποικίλλει μεταξύ των κατασκευαστών, καθιστώντας τις δηλώσεις δύσκολες για την αποκρυπτογράφηση των καταναλωτών.
Για να μοιραστείτε τις σκέψεις σας ή να κάνετε μια ερώτηση, επισκεφτείτε το φόρουμ της κοινότητας CHOICE.