Δεν υπάρχει έσχατη λύση;
Τελευταία ενημέρωση: 18 Αυγούστου 2015
Τα θύματα κακών οικονομικών συμβουλών αντιμετώπισαν άλλη μια αποτυχία στον πόλεμο για πρόσβαση σε αποζημίωση, καθώς πολλές από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Αυστραλίας απέρριψαν τις εκκλήσεις για χρηματοδότηση μιας «τελευταίας λύσης» ταμείο αποζημίωσης.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ, μαζί με έξι άλλες ομάδες καταναλωτών, συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Δικαίου για τους Καταναλωτές και της Οικονομικής Συμβουλευτικής Η Αυστραλία, καλεί την κυβέρνηση να επιβάλει εισφορά στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για την ανάπτυξη μιας έσχατης λύσης κεφάλαιο.
Τι είναι το πρόγραμμα αποζημίωσης τελευταίας ανάγκης;
Ένα σχέδιο αποζημίωσης έσχατης ανάγκης έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τα άτομα που διαμεσολαβητή της χρηματοπιστωτικής υπηρεσίας (FOS) έχει αποφασίσει ότι θα πρέπει να αποζημιωθεί για τις απώλειές τους, αλλά ο σύμβουλος ή ο κάτοχος άδειας είναι αφερέγγυοι ή δεν μπορούν να εντοπιστούν.
Ωστόσο, η Αυστραλιανή Ένωση Τραπεζών (ABA) υποστήριξε ότι το επίκεντρο πρέπει να είναι στις εταιρείες που έχουν κάνει το λάθος. Ο διευθύνων σύμβουλος της ABA Steven Munchenberg δήλωσε δημόσια ότι τα μεγαλύτερα τραπεζικά ιδρύματα διαθέτουν επαρκείς πόρους ασχοληθείτε με τις αξιώσεις αποζημίωσης ήδη και δεν πρέπει να σηκώσετε την καρτέλα όταν πρόκειται για λάθη άλλων οργανώσεις.
Λείπει κομμάτι οικονομικής μεταρρύθμισης
Όσοι υποστηρίζουν την εισαγωγή του προγράμματος (συμπεριλαμβανομένης της ΕΠΙΛΟΓΗΣ) υποστηρίζουν ότι είναι ουσιαστικά το κομμάτι του οικονομικού που λείπει ρυθμιστική αρχιτεκτονική υπηρεσιών και ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές που υφίστανται ζημίες από την κακή συμπεριφορά του συμβούλου τους είναι αποζημιώθηκε.
Επί του παρόντος, περίπου το ένα τέταρτο των καταναλωτών που δικαιούνται αποζημίωση λόγω κακών συμβουλών για επενδύσεις, ασφάλεια ζωής και υπεραυτοκράτοραn δεν έχει αποζημιωθεί.
Το τελευταίο κανω ΑΝΑΦΟΡΑ από το FOS αποκαλύπτει ότι υπήρχαν 26 πάροχοι χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που δεν ήθελαν ή δεν ήταν σε θέση να συμμορφωθούν με 120 αποφάσεις FOS που έγιναν υπέρ των καταναλωτών. Αυτό έχει επηρεάσει 176 άτομα και η αξία των εκκρεμών ποσών που απονέμονται από αυτούς τους προσδιορισμούς ήταν ένα επιβλητικό ποσό 12,686,956,69 $ συν τόκους (στις 31 Δεκεμβρίου 2014).
«Καταστρεπτική» επίδραση
Ο αντίκτυπος μιας τέτοιας μη αντισταθμισμένης απώλειας είναι πολύ πραγματικός. Σε έρευνα που ανατέθηκε από την συμβουλευτική επιτροπή καταναλωτών της ASIC σχετικά με τις εμπειρίες 29 καταναλωτών που επλήγησαν από οικονομικές απώλειες, τα βασικά ευρήματα ήταν ότι:
- Το 17% ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας και είτε είχε χάσει το σπίτι του είτε ήταν επικίνδυνα κοντά στο να το χάσει.
- Το 27% αντιμετώπιζε σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου.
- Πολλοί υπέφεραν από μακροχρόνια ύφεση και ένας από τους σημαντικότερους αντίκτυπους των ζημιών αυτών των επενδυτών είναι η ζημιά στην εμπιστοσύνη τους στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η Ναόμι Χάλπερν, ιδιοκτήτρια μικρής επιχείρησης από τη Βικτώρια, χρωστάει 650.000 δολάρια χάρη σε ένα σχέδιο οικονομικού σχεδιασμού που πρότεινε ο μακροπρόθεσμος λογιστής της. Ακολουθώντας τις κακές συμβουλές του άφησε τον Χάλπερν και εκατοντάδες άλλους από την τσέπη του, ενώ ο λογιστής και ο σύμβουλος τους δήλωσαν πτωχευμένος και αδύναμος να παράσχει αποζημίωση.
Ο Χάλπερν λέει ότι ένα σχέδιο τελευταίας ανάγκης είναι απαραίτητο, καθώς ο αντίκτυπος του χρέους χωρίς προοπτική αποζημίωσης είναι καταστροφικός. «Οι δικές μου προοπτικές συνταξιοδότησης τώρα είναι ζοφερές και άλλα θύματα του ίδιου συμβούλου έχουν χάσει σπίτια, έχουν πτωχεύσει, έχουν γίνει ακόμη και απόπειρες αυτοκτονίας. Απλώς πρέπει να υπάρχει κάποιο είδος αποζημίωσης για ανθρώπους σαν εμάς, δεν υπάρχει πουθενά αλλού ».
Τι θέλει η ΕΠΙΛΟΓΗ
Η Erin Turner, υπεύθυνη καμπανιών CHOICE, λέει ότι το σχέδιο τελευταίας ανάγκης δεν είναι μόνο δίκαιο αλλά θα βοηθήσει αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Αυστραλών στον τομέα των χρηματοοικονομικών συμβουλών, ο οποίος έχει κλονιστεί από μια σειρά από σκάνδαλα.
«Αυτή τη στιγμή, οι καταναλωτές δεν μπορούν να εμπιστευτούν ότι το επάγγελμα των οικονομικών συμβουλών θα προστατεύσει όλους τους πελάτες όταν κάτι δεν πάει καλά. Είναι απογοητευτικό να βλέπεις τις μεγαλύτερες εταιρείες της Αυστραλίας που επί του παρόντος καταγράφουν κέρδη ρεκόρ που αντιτίθενται σε ένα πρόγραμμα αποζημίωσης τελευταίας ανάγκης. Ένα σχέδιο θα βοηθούσε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης σε έναν κλάδο πιο γνωστό για σκάνδαλο και καταστροφή της ζωής των καθημερινών καταναλωτών ».